ทว่าจู่ๆ ภาพของ ‘ยัยป้าแว่น’ ก็คล้ายจะผุดขึ้นมาในความคิด และซ้อนทับอยู่บนใบหน้าของสาวงามที่มองเขาแบบยิ้มๆ ปนขำขันบางอย่าง ชานนท์ส่ายใบหน้าไปมา เขาคงกำลังสับสน แต่สิ่งที่เขาสับสนนั้นมันเหลือเชื่อ ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่สามารถสลัดไล่ภาพใบหน้าภายใต้กรอบแว่นที่เชิดขึ้นอย่างไว้ตัวไปได้ แม้เธอจะได้เห็นเจ้าชานนท์น้อยของเขาแล้วก็ตาม แต่เธอกลับเป็นผู้หญิงคนแรกที่เก็บอาการสงบนิ่งไว้จนลึกอย่างสุดใจ ทั้งที่เธอควรจะกรีดร้อง ตกใจ หรือไม่ก็พอใจอย่างสุดๆ ที่ได้เห็นมันสิ แต่เธอกลับนิ่งจนเขาอยากจะพิสูจน์ “คุณคะ... คุณ...” “เอ่อครับ” “ฉันว่าคุณควรจะกลับไปพักนะคะ ดูท่าคุณคงไม่พร้อมสำหรับการสนทนาหรอกค่ะ” “ขอโทษนะครับ ผมคง... เครียดมากไปหน่อย” “คงไม่หน่อยหรอกค่ะ ฉันว่าฉันกลับดีกว่า วันนี้ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่” “คุณเ