อาร์ตมองอาหารหลากหลายที่นกจัดเตรียมไว้ต้อนรับเขากลับบ้าน ซึ่งทุกเมนูนั้นล้วนแต่เป็นเมนูเรียกกำลัง ไม่ว่าจะเป็นหอยนางรมสดทรงเครื่อง หน่อไม้ฝรั่งผัดกุ้ง สลัดผักสด หรือแม้แต่ผลไม้ล้างปากที่เป็นแตงโมหั่นชิ้นกำลังกิน และที่ขาดไม่ได้ก็คือ ‘น้ำกระชายสด’ ซึ่งนกจะใส่น้ำผึ้งและน้ำมะนาวลงไปด้วย เพื่อให้ดื่มง่ายขึ้น
“กินสิคะ ไหนบอกว่าหิว”
นกบอกแต่กลับหลุบสายตาลงต่ำ เพราะแววล้อเลียนของอาร์ตที่มองมาอย่างรู้ทันนั้นทำให้เธอรู้สึกอายเหมือนกัน ที่ไม่ว่าจะทำจะคิดอะไร เธอก็มักจะคิดถึงกำลังวังชาของเขาที่จะโถมใส่ร่างกายของเธอในทุกครั้ง
อาหารใดที่ว่าดี พืชผักสมุนไพรได้ที่ใช้ได้ผล ไม่พ้นเธอต้องนำมาทดลอง และอาหารมื้อแรกของการกลับบ้าน ก็เต็มไปด้วยสิ่งนั้น ทั้งเรียกกำลัง ฟื้นฟูเรี่ยวแรงที่หดหาย และไม่พ้นจะปลุกความกำหนัด
“แหม... จะมีใครรู้ใจเท่าเมียพี่ได้อีกล่ะ
