“แค่มันเข้าไปให้สุด มันก็จะไม่เจ็บแล้วจ้ะ”
เสียงทุ้มปนหวานอย่างที่สุดของเขาที่เอ่ยบอกทำให้เธอยิ้ม ไม่รู้หรอกว่าเขาหลอกหรือพยายามพูดปลอบใจให้เธอคลายความเจ็บนี้ แต่เท่านั้นก็ทำให้เธออดทนได้อย่างเหลือเชื่อ เธอจะทนเพื่อเขา
“ค่ะ นีไม่เจ็บแล้วค่ะ นีไม่เจ็บแล้ว...” เธอพูดเพื่อให้เขาสบายใจ ทั้งที่ความเจ็บไม่ได้จางหายไปเลย
“ผมรักคุณ รัชนี ผมรักคุณ”
พรวด!
“กรี๊ดดดดด...”
รัชนีกรีดร้องจนสุดเสียง ร่างของเธอคล้ายจะถูกฉีกออกเป็นสองซีก เมื่อความยิ่งใหญ่แข็งแกร่งไม่ต่างจากท่อนซุงทิ่มตำเข้ามาจนสุดความยาวของเขา
เธอกรีดร้องปากคอสั่น จนลืมเลือนความตั้งใจแรกที่จะอดทนไปหมดสิ้น เพราะความเจ็บซาบซ่านนั้นคล้ายจะเจือปนลงไปในทุกอณูเนื้อแห่งความเป็นหญิง เจ็บจนไม่มีเสียงจะร้องออกมาอีกแล้ว
“นีครับ นี... ผมขอโทษ ผมขอโทษนะคร
