EP.2 แซม
1748 คำ
EP.2 แซม
หลังจากที่เด็กสาวรู้โต๊ะทำงานของตัวเองแล้วเธอนั้นก็เดินไปสำรวจที่โต๊ะทันที ส่วนเฮดีลนั้นก็เดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองที่เป็นห้องกระจกครึ่งนึงของชั้นนี้
รูปร่างของชั้นท่านประธาน
เมื่อลิฟต์เปิดประตูออกมาจะเข้าสู่ตัวห้องทันที และจะเจอกับโต๊ะทำงานของเลขาเป็นโต๊ะแรก ส่วนด้านซ้ายจะเป็นห้องกระจกที่มีขนาดใหญ่และกว้างมากเป็นห้องของท่านประธาน ซึ่งห้องกระจกนั้นจะเก็บเสียงได้เป็นอย่างดีและจะมีม่านสามารถปิดได้รอบทิศทาง..
งานของเด็กสาวในวันนี้ไม่มีอะไรมาก หลังจากที่เธอได้โต๊ะทำงานของตัวเองแล้วก็มีคนขึ้นมาบอกหน้าที่และงานของเธอทันที
17:30 น.
ตอนนี้เด็กสาวนั้นได้เลิกงานแล้วและลงมายืนอยู่ที่หน้าบริษัทเป็นที่เรียบร้อยแล้วเพื่อรอรถกลับบ้าน
คลืดดดด คลืดดดด
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเธอนั้นก็ได้สั่นขึ้นฉุดให้เด็กสาวต้องหยิบโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋าเพื่อดูชื่อเจ้าของปลายสาย
มีสายเรียกเข้าจาก วิว
เมื่อเด็กสาวเห็นว่าเป็นสายเรียกเข้าจากเพื่อนสนิทของตัวเองเธอจึงกดรับในทันที
“ฮัลโหลวิว”
“ฮัลโหลยัยมุก!”
“จ้า ว่าไง”
“ได้งานไหมวันนี้”
“ได้สิ! ได้แบบงงๆเลยด้วย แถมได้เงินเดือนสูงกว่าที่เรียกไปอีกนะ!”
“จริงดิ! แล้วนี่กลับยัง เดี๋ยวไปรับ”
“กำลังรอรถอยู่น่ะ”
“ดี ส่งโลเคชั่นมาเดี๋ยวฉันไปรับ แล้วซื้อของกินไปฝากแม่แกกัน”
“เอางั้นก็ได้ เดี๋ยวส่งไปในไลน์นะ”
“โอเคจ้า”
หลังจากที่สายตัดไปแล้วเด็กสาวก็กดเข้าไลน์เพื่อส่งโลเคชั่นที่ทำงานให้กับเพื่อนของตัวเองทันที ซึ่งเธอนั้นยืนรออยู่แค่เพียง10นาทีเท่านั้น
“ยัยมุก!”
“อ่าว! มาไวจังวิว!”
“ใกล้ๆมหาลัยอ่ะ แถมที่นี่ก็ยังเป็นบริษัทเพื่อนพี่ชายฉันด้วย”
“ห้ะ! จริงดิ!”
“ขึ้นมาก่อนค่ะ ค่อยคุย”
“โอเคๆ” เมื่อเด็กสาวได้ยินเช่นนั้นเธอจึงรีบขึ้นรถไปทันที
“ได้ตำแหน่งอะไรอ่ะ” วิวเอ่ยถามขึ้นเมื่อรถเคลื่อนตัวออกมาได้ไม่ไกล
“เลขาอ่ะ ได้เงินเดือนตั้ง40,000เลยนะวิว!”
“ใจดีกว่าที่คิดแฮ้ะ!”
“อะไรนะ แกพูดอะไรฉันไม่ได้ยินเลย”
“ป่าวๆ ก็ดีเลยดิ จะได้มีเงินไปรักษาแม่สักที”
“อืม ก็ดีอ่ะ! แต่จะบอกว่าประธานที่นี่โหดมาก! เหมือนฉันไปทำอะไรผิดมาอ่ะ.. เอ๊ะ! หรือจะเป็นเพราะฉันไปเหยียบเท้าเค้า”
“อะไรนะ แกไปทำอะไรมานะ”
“ก็..” มุกรินเริ่มเล่าเรื่องราวของเมื่อเช้าให้กับเพื่อนของเธอได้ฟัง ซึ่งเพื่อนของเธอนั้นก็มีสีหน้าที่ตกใจเล็กน้อยเหมือนกัน
“แล้วที่แกบอกว่าเพื่อนพี่ชาย แกหมายถึงคุณเฮดีลอะหรอ”
“อืม เค้าเป็นเพื่อนกับพี่ออกัสอ่ะ”
“นิสัยเค้าเป็นไงหรอ”
“จะบอกว่าที่แกเจออะยังน้อยไปนะ!”
“หื้มม! ร้ายกว่านี้อีกหรอเนี่ย” ด้วยความที่เด็กสาวอยากรู้เพื่อนสนิทอย่างวิวจึงยอมเล่าเกี่ยวกับประวัติของเฮดีลให้เธอได้ฟัง แต่ทว่าวิวนั้นไม่ได้บอกในส่วนที่เฮดีลเป็นมาเฟียเพราะเธอนั้นก็ไม่รู้เรื่องนี้เหมือนกัน
เฮดีล
วันนี้เป็นวันที่มาเฟียหนุ่มอย่างเฮดีลนั้นต้องเข้ามาทำงานที่บริษัทเพื่อสัมภาษณ์พนักงานที่เข้ามาสมัครในตำแหน่งเลขา ซึ่งการรับสมัครเลขาในครั้งนี้ได้มีคนมาขอความช่วยเหลือจากเค้า นั่นก็คือน้องสาวของเพื่อนสนิทเค้านั่นเอง ซึ่งน้องสาวที่ว่านั้นก็คือวิวเพื่อนสนิทของเด็กสาวที่เค้าพึ่งรับเข้ามาทำงานในวันนี้
ย้อนกลับไปเมื่อ1วันที่แล้ว
มีสายเรียกเข้าจาก ออกัส
“ไอ้ดีล!”
“อืม”
“เห็นว่าเปิดรับสมัครงานใช่ไหม”
“ทำไม”
“กูมีเรื่องให้ช่วย”
“…”
“เพื่อนน้องสาวกูไปสมัครที่บริษัทมึง ชื่อมุกริน”
“แล้ว ?”
“จะขอให้มึงช่วยรับเธอเข้าทำงานหน่อย ไปที่ไหนก็ไม่มีใครรับ น้องมันยังไม่เคยทำงานพึ่งออกจากเรียนมา”
“ไม่ใช่เรื่องของกู”
“ถือว่าทำบุญดิว่ะ! เด็กมันจะเอาเงินไปรักษาแม่ที่ป่วยเป็นมะเร็ง”
“…”
“โอเคป่ะไอ้ดีล!”
“ไม่”
“โห่ไรว้ะ! ช่วยนิดช่วยหน่อยไม่ได้หรือไง?”
“กูรับสมัครเลขา ไม่ใช่ภาระ!”
“น้องมันเก่ง ไม่เชื่อมึงลองอ่านเรซูเม่น้องมันดูดิ!”
“ไม่จำเป็น”
“เออจำไว้นะ! เรื่องแค่นี้ช่วยไม่ได้ จำไว้ไอ้ดีล!”
“…”
“ตกลงจะรับไหม?”
“เออ!”
ตู๊ดดดดดๆ ทันทีที่เฮดีลพูดจบเค้านั้นก็กดวางสายของออกัสไปทันทีเพื่อตัดความลำคาน แต่ก็ไม่วายที่จะหยิบเรซูเม่ของคนที่ยื่นสมัครงานขึ้นมาอ่าน ซึ่งเค้านั้นเลือกที่จะหยิบของคนที่ชื่อมุกรินขึ้นมาอ่านแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น
ปัจจุบัน
หลังจากที่เค้านั้นรับเด็กสาวเข้ามาทำงานแล้ว เค้าก็ให้พนักงานข้างล่างขึ้นมาสอนงานที่เธอต้องทำทันที ส่วนเค้านั้นก็นั่งทำงานอยู่ในห้องกระจกของตัวเองโดยไม่ได้สนใจเด็กสาวด้านนอกเลย
เวลาล่วงเลยผ่านไปเมื่อถึงเวลาเลิกงานเด็กสาวหน้าห้องก็ขอตัวกลับบ้าน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“คือว่าหนูจะบอกว่าหนูกลับบ้านก่อนนะคะ”
“…” ไม่มีคำตอบได้ดังขึ้น ทำให้เด็กสาวนั้นต้องปิดประตูลงและออกไปทันทีทำให้เค้านั้นต้องมองเธอผ่านกระจกไปที่หน้าประตูลิฟต์
“ซื่อบื่อ!” เฮดีลพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนักก่อนจะก้มหน้าทำงานของตัวเองอีกครั้ง
คลืดดดด คลืดดดด
ในขณะเดียวกันโทรศัพท์ของเค้านั้นก็ได้สั่นขึ้นพร้อมกับปรากฏชื่อของ คิว
“ฮัลโหลครับนาย!”
“อืม”
“แม่บ้านโทรมาบอกว่า คุณแซมหลุดออกมาครับ! ตอนนี้ฆ่าการ์ดตายไป2คน!”
“เตรียมรถ”
“ครับนาย!” น้ำเสียงของคิวดูร้อนรนจนเฮดีลต้องหยิบสูทขึ้นมาใส่พร้อมกับลุกและเดินไปที่ลิฟต์ทันที
แซม หมาป่าคู่กายของเฮดีล เป็นหมาตัวเดียวกันกับที่เฮดีลนั้นสักเอาไว้ที่หลังมือของเค้า ซึ่งหมาป่าตัวนี้มีขนาดที่ใหญ่มากๆ แถมยังไม่ให้ใครจับต้องตัวนอกจากเฮดีล และจะมีการ์ดตายทุกๆครั้งเมื่อแซมหลุดออกมาจากพื้นที่ของมัน
บ้านเฮดีล
ทันทีที่เค้ากลับมาถึงบ้านก็ทำให้เค้านั้นเห็นแซมทันที ซึ่งตอนนี้แซมนั้นกำลังยืนกัดกินร่างของการ์ดที่นอนแน่นิ่งเป็นศพอยู่
“แซม!” เมื่อเสียงของเฮดีลดังขึ้นหมาป่าตัวใหญ่ยักษ์ก็หันมาสนใจเค้าทันที ก่อนจะรีบวิ่งมาด้วยท่าทางดีใจโดยที่ปากของแซมนั้นยังคงเต็มไปด้วยเลือด
“ฆ่าการ์ดอีกแล้ว!” เมื่อแซมเดินมานั่งอยู่ตรงหน้าของเฮดีลเค้านั้นก็เอ่ยดุแซมขึ้นทันที ซึ่งการดุของเค้านั้นทำให้แซมต้องรีบนอนหมอบลงด้วยความกลัว
“ทีนายมา หงอยเป็นหมาเลยนะมึง!” คิวพูดขึ้นเมื่อเค้านั้นเห็นแซมกำลังนอนหมอบลงโดยที่ตัวเค้าเองยังคงอยู่บนรถเพราะไม่กล้าลงมา
“กลับเข้าที่!” คำสั่งของเฮดีลทำให้แซมต้องรีบยืนขึ้นอีกครั้งพร้อมกับรีบวิ่งเข้าไปในพื้นที่ของตัวเอง
“นะ..นายไม่ตามไปหรอครับ”
“หรือมึงจะไป ?”
“ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวจะเหลือแต่ชื่อ~” ประโยคของคิวทำให้เฮดีลต้องรีบเดินตามสัตว์เลี้ยงของตัวเองไป เพื่อไปดูว่าแซมนั้นหลุดออกมาได้อย่างไร
มุกริน
ตอนนี้เด็กสาวและเพื่อนของเธอนั้นได้เดินทางมาถึงบ้านแล้ว
“แม่จ๋า~”
“อ่าว มาแล้วหรอลูก~”
“สวัสดีค่ะแม่ วิวซื้อขนมมาฝากค่ะ~”
“อ่าววิว ขอบใจมากลูก เข้ามาในบ้านก่อนสิ”
“ค่ะแม่~”
“วันนี้หนูมีข่าวดีมาบอกแม่ด้วยน้า~”
“เรื่องอะไรหรอลูก”
“หนูได้งานแล้วจ่ะแม่ แถมยังได้เงินเดือนตั้ง40,000เลยนะจ๊ะแม่!”
“หื้มม งานอะไรลูก ทำไมเงินเดือนเยอะจัง”
“เลขาจ่ะแม่”
“ยัยมุกมันได้งานที่บริษัทของเพื่อนพี่ชายวิวเองจ่ะ แถวนั้นเดินทางสะดวกสบายหายห่วงได้เลยค่ะแม่”
“แม่ดีใจด้วยนะลูก ขอให้ลูกสาวของแม่เป็นที่รักของเพื่อนร่วมงานแล้วก็เจ้านายนะจ้ะ”
“จ่ะแม่ เราจะมีเงินมารักษาแม่แล้วนะ ดีใจไหม”
“จ้า กินข้าวไหม แม่ทำกับข้าวไว้ให้แล้วนะ วิวกินข้าวด้วยกันก่อนนะลูก”
“ได้เลยจ่ะแม่ ฝีมือแม่อร่อยสุดๆ ทำวิวติดใจมากเลยค่ะ5555” เหตุผลที่วิวรักมุกรินและแม่ของมุกรินก็เพราะว่าเธอนั้นมีมุกรินเป็นเพื่อนแท้เพียงคนเดียว แถมเธอนั้นยังได้ความรักจากแม่ของมุกรินในแบบที่เธอนั้นไม่เคยได้รับอีกด้วย เพราะแม่ของเธอนั้นได้เสียไปตั้งแต่เธอยังเด็ก ทำให้เธอต้องอยู่กับพี่ชายและพ่อจอมบงการของเธอ
เช้าวันใหม่
เช้าวันนี้เด็กสาวนั้นได้ยืนรอรถนานกว่าปกติ ทำให้เธอนั้นมาถึงบริษัทเป็นเวลา 8:40 น. แล้ว เมื่อเธอขึ้นมาบนห้องก็ทำให้เธอนั้นพบกับเจ้านายของตัวเองที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ในห้อง
ด้วยความกลัวว่าจะโดนตำหนิ ทำให้เธอนั้นต้องรีบนำกระเป๋าไปวางที่โต๊ะทำงานทันที พร้อมกับทบทวนหน้าที่ของตัวเองอีกครั้งโดยที่ไม่ได้เอ่ยทักทายคนด้านใน
“ทำไมถึงมาสาย!”
“อึก! คะ..คือว่าวันนี้รถที่เคยนั่งมาช้าค่ะ เลยทำให้หนูมาสาย~” เสียงของเฮดีลทำให้เด็กสาวนั้นสะดุ้งขึ้นจนตัวโยนก่อนจะรีบหันไปตอบคำถามของเค้าด้วยความเกรงกลัว
“ถ้าสายอีก ฉันจะหักเงินเดือน!”
“ค่ะ ไม่สายแล้วค่ะ!”
มีเจ้านายโหดต้องทำใจ เดี๋ยวพอชินแล้วก็ต่อล้อต่อเถียงได้เอง ?
ฝากกกใจ+คอมเมนท์เพื่อเป็นกำลังให้ไคท์ด้วยนะคะ??
รีไรท์เมื่อ 6/3/66
- ผู้เขียน
