บทที่ 15

1328 คำ

"มาย" "คะ" ระหว่างทางที่เดินออกมาจาก สนามกีฬา มายมิ้นท์ก็ได้ยินเสียงคนเรียก ถึงแม้จะยังไม่หันกลับไปก็รู้แล้วว่าเป็นใคร "พี่ไม่คิดว่ามายจะมาดูการแข่งขัน" เจ้าขุนอยากจะมาถามเรื่องวันนั้นว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่พอไปที่คณะเพื่อนบอกว่าเธอมาที่สนามกีฬา "คือว่า.." ไม่รู้ว่าจะบอกกับเขายังไงดีเกี่ยวกับเรื่องวันนั้น วันที่เธอถูกไต้ฝุ่นลากขึ้นรถไป "ถ้ามายลำบากใจที่จะพูดก็ไม่เป็นไร พี่เป็นห่วงเพราะโทรไปหาแล้วมายไม่รับสาย" ไม่รับสายสิโทรศัพท์หายไปแล้วนี่ ..หญิงสาวได้แต่คิดในใจ เธอยังไม่มีเวลาไปซื้อเครื่องใหม่เลย "วันนี้เราไปทานข้าวเย็นด้วยกันไหม" "เย็นนี้มายไม่ว่างค่ะ" "ไม่เป็นไรจ้า งั้นพี่ไปนะ" เจ้าขุนกลับหลังหันทันทีที่พูดจบ มายมิ้นท์ได้แต่มองตามหลังพี่ชายคนนี้ไป ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเจ้าขุนคิดยังไงกับเธอ แต่ใจคนมันก็บังคับกันไม่ได้ เพราะเธอไม่เคยมีใจให้กับเจ้าขุนเลย แม้แต่คนที่เธอจะแต่งงานด้วย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม