35

1100 คำ

“เพราะแกรักออยไม่พอล่ะมั้ง ทำให้ไม่อยากแต่งงานกับออย หรือไม่ก็มีผู้หญิงอื่นในใจ และอยากแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ใช่ไหม” วิรัชพูดในวงกว้าง ไม่ให้ลูกชายจับพิรุธได้ว่า ตนล่วงรู้ความลับ กรชวิลฉุกใจกับประโยคนี้ เพราะตรงกับความรู้สึกเขาเหลือเกิน เวลานี้เขามั่นใจเกินร้อยว่า ในหัวใจมีหญิงสาวคนใดครอบครอง แต่เขาเปิดเผยให้ใครรู้ไม่ได้ ยิ่งปนัดดา ยิ่งบอกไม่ได้ “ก็ประมาณนั้นครับ” กรชวิลตอบ สีหน้าเศร้า ไม่ต่างกับน้ำเสียง “บอกให้แม่แกรู้เรื่องนี้ไหมล่ะ บอกไปสิ เผื่อแม่แกจะเปลี่ยนใจ” “บอกไปก็เท่านั้นครับ คุณแม่ไม่มีวันยอมให้ผมแต่งงานกับคนอื่นแน่ครับ มันไม่มีทางเป็นไปได้ด้วยซ้ำ” พูดจบก็ถอนหายใจ “อีกอย่างผมคงขัดใจคุณแม่ไม่ได้ ผมไม่อยากให้คุณแม่ผิดหวัง เสียใจหรือผิดหวังใจตัวผมครับ” วิรัชสะอึก พูดไม่ออก เขารู้ความหมายในคำพูดประโยคนี้ เขาตบบ่าลูกชายเบาๆ พรางถอนหายใจ วิรัชอยากเอ่ยประโยคนี้ หากพูดออกไป กร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม