3

1543 คำ

“เห้ย!! อ้ายพี่ขอโทษ!!” แก้วน้ำเฉียดหัวเขาไปนิดเดียวเอง “ออกไป!!” เธอชี้หน้าไล่เขาเสียงดัง ตอนนี้ทั้งปวดหัวปวดตัวและสภาพเธอมันเละมากเพราะพี่คริสคนเดียว “อ้ายฟังพี่ก่อนนะเด็กดี! วางแก้วลงแล้วฟังพี่ก่อน” เขากลัวเหลือเกินว่าแก้วอีกใบในมือเธอมันจะโดนหัวใครสักคนจนแตก เมียยอมวางแก้วลงแล้วเดินตรงมาหาเขา เผียะ!! เผียะ!! “อ้ายเกลียดพี่!!” เธอตวาดใส่เขาเสียงดังลั่น แม้ว่าเสียงจะแหบแล้วตบหน้าไปพร้อมเลยด้วย “ฟังพี่ก่อนสิอ้าย!” เขาจะทำยังไงดีวะเนี่ย? เมียร้องไห้ทั้งที่ตบหน้าเขาจนหูอื้อไปหมด เขารีบดึงเธอเข้ามากอดก่อนเลยและไม่รู้ว่ามันช่วยอะไรได้รึเปล่าไม่มั่นใจ “กรี๊ด!! ปล่อยอ้าย” เธอกรี๊ดเสียงดังทุบหน้าอกเขาให้ปล่อยออก ยังไงก็ไม่หายโกรธเด็ดขาด ขาเล็กกระทืบพื้นบ้างถืบขาเขาออกอย่างไม่ยอมแพ้ เมื่อคืนเธอไม่ตายก็บุญมากแล้ว “อ้ายฟังพี่ก่อนสิ!!” เขาได้แต่พูดคำเดิมแต่เมียไม่ฟังอะไรสักอย่างเดียว เธอเอาแต่ร้องเสียงดังไม่สนใจใครแม้กระทั่งเขา เมียโกรธหนักมากแต่เขาไม่ผิด เพื่อนมันวางยาเขาต่างหาก ยิ่งมือเล็กตบเข้าที่หน้าอกเขายิ่งกอดเธอแน่นขึ้น แต่เท้าที่เอาแต่ถีบเอาแต่เตะนี่สิควรเอาไง ตัวเขาใหญ่กว่าเมียเยอะต่อให้ดิ้นให้ตายก็ไม่หลุดหรอก แต่ที่ปวดใจคือเธอร้องไห้ไม่หยุดจนเขาต้องยอมปล่อยออกและฝ่ามือเล็กๆตบเข้าที่หน้าเขาอีกครั้ง เผียะ!! “ออกไป!!!” “พี่ไม่ได้ตั้งใจ!!” “อ้ายเกลียดพี่คริส!!” เธอผลักเขาออกก่อนภาพทุกอย่างจะพร่าเบลอและดับวูบลงไป “อ้าย!!” เขาเข้าประคองเธอทันก่อนที่จะล้มฟาดพื้น อ้ายเป็นลมและตัวร้อนมากจนน่ากลัว เขารีบอุ้มเธอออกมาให้เพื่อนเป็นคนขับรถไปส่งโรงพยาบาลที่ไม่ไกลจากที่นี่ ภายในห้องพักผู้ป่วยของโรงพยาบาลชื่อดังในจังหวัด อ้ายนอนหลับสนิทตัวเย็นลงบ้างแล้วเพราะหมอฉีดยาลดไข้ให้ ผลจากการตรวจร่างกายคือสวนนั้นมีการฉีกขาดและอักเสบต้องใช้เวลาหลายวันถึงจะดีขึ้น “กูไม่คิดยาจะแรงขนาดนี้นี่หว่า” ม่านก้มหน้ามองพื้นไม่กล้าสบตาที่ลุกวาวของเพื่อนที่โกรธมากกว่าเดิม “มึงโดนตบขนาดนั้นสมองเสื่อมยังวะ?” กู๊ดถามเพื่อนที่หน้าบวมขึ้นมาเล็กน้อยแต่รอยแดงชัดเจนพอสมควร “มึงลองไหมจะได้รู้ว่าเมียกูมือหนักขนาดไหน!” เมียมือหนักจนบางครั้งก็แอบคิดว่าเป็นนักวอลเลย์บอลเก่ารึเปล่า เขาโดนเมียตบค่อนข้างบ่อยในช่วงแรกที่เธอเอาแต่ใจตัวเองมากและไม่มีเหตุผล จนมาถึงช่วงนี้เธอคุมอารมณ์ตัวเองได้มากขึ้น “กูฝากดูเมียก่อนจะไปเก็บของที่รีสอร์ทมา” “ยัยตัวร้ายจะไม่ฆ่าหั่นศพกูใช่ไหมวะ?” เมียเพื่อนดุมาก แล้วพวกเขาก็ก่อเรื่องเอาไว้จะโดนอะไรไหมเนี่ย ขนาดผัวอ้ายยังตบจนเกือบลืมสัญชาติ แล้วพวกกูเป็นแค่เพื่อนจะเหลือเหรอ “มึงแค่ดูปะ อ้ายถามอะไรก็แค่ตอบ” “มึงพูดเหมือนง่าย” “เอาน่าเมียกูเป็นเด็กดี” “รีบไปรีบกลับเลยไอ้เหี้ยเดี๋ยวกูอยู่เอง” ม่านอาสาอยู่ดูแลเอง แล้วจะหาโอกาสบอกด้วยว่าเรื่องเมื่อคืนมันเกิดขึ้นเพราะอะไรไอ้คริสถึงคึกเป็นช้างตกมันแบบนั้น วอนพ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย! อ้ายตื่นขึ้นมาเห็นขวดน้ำเกลือห้อยอยู่ก่อนจะยกมือขึ้นดู มันชัดเจนว่าเธออยู่โรงพยาบาลแล้วผัวล่ะอยู่ไหน ตาคู่สวยกวาดมองรอบห้องไม่เจอใครนอกจากพี่ม่านที่นั่งสัปหงกอยู่คนเดียว “พี่ม่านพี่คริสล่ะ?” เขาเป็นเพื่อนกันต้องรู้แน่ “อ้ายตื่นแล้วเหรอเป็นไงบ้าง ดีขึ้นยัง?” ม่านสะดุ้งตื่นมองเมียเพื่อนที่หน้าบึ้งบูดทั้งที่พึ่งตื่นเอง “อ้ายถามว่าพี่คริสอยู่ไหน?” เธอถามซ้ำกดเสียงต่ำกว่าเดิม “มันไปเก็บเสื้อผ้าให้น้องอ้ายไง แล้วเป็นไงบ้าง” ตื่นมาก็ถามหาผัวเลยนะ “ยังไม่ตาย!!” เธอตอบแล้วนอนลงแบบเดิม “โกรธอะไรห่ะอ้าย หรือเพราะไอ้คริสไม่อยู่เลยเป็นแบบนี้” เขางงหนักมากไม่รู้ว่ายัยตัวร้ายเมียเพื่อนเป็นหอกหักอะไรอีก “เมื่อคืนพี่คริสเลวมากเลย คอยดูนะถ้ากลับไปเมื่อไรอ้ายจะให้พ่อถอนหุ้นออกจากบริษัทให้หมด!” เธอหันมาพูดพร้อมเบะปาก เธอยังเจ็บส่วนนั้นอยู่แม้จะไม่มากเท่าไรก็ตาม “เห้ย! เดี๋ยวใจเย็นก่อน เรื่องนี้พี่ผิดเองแหละ” นั่นไงล่ะจะยัยเด็กร้ายแผลงฤทธิ์แล้วไง “เกี่ยวอะไรกับพี่ด้วย” “พี่วางยามันเอง” ฉาด!! “ทำไมเลวจังคะ?” เธอสาดน้ำใส่หน้าเขาแล้วกำแก้วแน่น ความโกรธพุ่งปรี๊ดขึ้นจนกระโดดลงจากเตียงได้แบบลืมเจ็บ “มันไม่มากเกินไปเหรอวะ!” “น้อยไปด้วยซ้ำ!!” “แล้วจะเอาไงวะอ้าย!” คริสเก็บของเรียบร้อยมาถึงโรงพยาบาลพร้อมเพื่อน ไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง ไอ้ม่านมันจะเอาอยู่ไหมถ้าเมียเขาของขึ้น อ้ายเป็นคนไม่ยอมใครแม้กระทั่งเขาเอง แล้วอย่างเพื่อนผัวจะยอมง่ายๆเหรอถ้ารู้ความจริงขึ้นมา เปิดประตูห้องเข้ามาเห็นภาพชวนหายนะมากๆ “เป็น…อ้าย!!” คริสวางกระเป๋าลงเดินไปหาเมียที่ยืนจ้องหน้าเพื่อนเขาไม่ได้มีท่าทีกลัวสักเลยนิดทั้งที่ขนาดมันตัวสูงกว่า “มึงมาก็ดีแล้วกูไม่อยากอยู่กับเด็กนิสัยเสีย” ม่านเสยผมขึ้นแล้วพยายามระงับอารมณ์โกรธ เขาต้องท่องในใจว่าตรงหน้านี้คือผู้หญิงและเป็นเมียเพื่อน “ฉันก็ไม่อยากอยู่กับผู้ใหญ่สันดานเสียหรอก!” อ้ายตอบกลับทันควัน “ไอ้กู๊ดเอาไอ้ม่านออกไปก่อน กูเคลียร์กับเมียแป๊ปนึง” กูจะบ้าตาย! เมียก็แรงเพื่อนก็แรง คริสดันตัวอ้ายให้มาซบอกเข้าใจว่าเธอคงจะรู้ความจริงแล้วแต่คงยังเคืองเขาอยู่แน่ถึงได้ผลักเขาออกแบบนี้ เฮ้อ…เกิดเป็นคริสนี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ เขาเดินไปขึ้นนั่งบนเตียงกับเธอแล้วหอมแก้มนุ่มอีกฟอดเป็นการเอาใจด้วย “พี่ขอโทษนะอ้าย เมื่อคืนพี่ก็ทรมานเหมือนกัน พี่ขาดสติเลยทำอะไรไปแบบนั้น” ในครั้งแรกมันทรมานมาก แต่ครั้งหลังๆก็มีความสุขด้วย แล้วที่ทำไปไม่ใช่แค่ครั้งเดียว เขาทำหลายครั้งแล้วมีความสุขจนแทบสำลักออกมา “ทรมานบ้านพี่เขาครางลั่นขนาดนั้นเหรอ?” เธอโกรธนะ เธอไม่ได้มีความสุขแบบเขา อ้ายขยับตัวนอนบนเตียงแล้วหันหลังให้เขาแต่ก็แอบมองทางหางตาด้วย อยากให้เขาง้อมากกว่านี้ เธอเจ็บขนาดเข้าโรงพยาบาลเชียวนะ ฟอด… “หายงอนนะเด็กดีของพี่” คริสก้มลงไปหอมแก้มเธออีกครั้ง “…” “เดี๋ยวพี่ซื้อชุดให้ใหม่เลยนะ อ้ายคุยกับผัวหน่อยนะครับ” เขาก้มลงนอนข้างๆเธอกอดเมียเด็กขี้งอนไม่รู้ว่าจะง้อได้ตอนไหน “ที่รักพี่ไม่ได้ตั้งใจให้อ้ายเจ็บนะ” เขารักเธอมากจนทำไม่ลง ถ้าไม่โดนยาคงไม่เป็นขนาดนั้นหรอก “อดไปเลยหนึ่งอาทิตย์” เธอบอกเขาสั้นๆ เธอรู้ดีว่าพี่คริสชอบการมีเซ็กซ์มากขนาดไหน “ห่ะ!! อาทิตย์เลยเหรออ้าย!?” โอ๊ย…อดตั้งอาทิตย์หนึ่งใครจะทนได้ เมียก็สวยขนาดนี้แล้วยังนอนข้างกันทุกคืนด้วย “ใช่ค่ะ อ้ายจะไปนอนกับพ่อจนกว่าพ่อจะไปอังกฤษ” พ่อเดินทางบ่อยมาก นี่เป็นเหตุผลที่พี่คริสยอมย้ายมาอยู่ในบ้านเธอเพราะไม่อยากให้อยู่คนเดียวในบ้าน “แค่สามวันไม่ได้เหรอ?” “ไม่ค่ะ พี่ทำอ้ายเจ็บตัวขนาดนี้เลยนะ อดไปแบบนี้แหละดีแล้ว” เธอพลิกตัวหันมามองหน้าเขาที่หง่อยขึ้นมาอย่าวชัดเจนเลย ปรกติเขากับเธอมีเซ็กซ์กันแทบทุกวัน พี่คริสเสพติดการมีเซ็กซ์มากด้วย ดังนั้นอดไปหนึ่งอาทิตย์สำหรับเขาเลยเป็นเรื่องยากมากจนแทบจทำไม่ได้เลย “เด็กดีไหนว่าเรื่องนี้จะตามใจพี่ไง?” เขากอดเธอแน่นขึ้นจูบปากเมียเด็กที่โคตรรักจนยอมทุกอย่างให้ขนาดนี้ เสื้อโรงพยาบาลมันใหญ่มากเกินไป มือสาสมารถสอดเข้าไปบีบหน้าอกที่นุ่มนิ่ม อารมณ์เริ่มคุกกรุ่นอีกครั้งลมหายใจเริ่มแรงขึ้นเต็มไปด้วยความต้องการ แต่ว่า… “กินข้าวเย็นกันเถอะ” “ก็ได้”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more