อินทัชขับรถออกไปจากบ้านอย่างไร้จุดหมาย หัวใจของเขามืดดำเพราะถูกความเจ็บช้ำกัดกินอย่างอำมหิต
เขาเจ็บปวดที่ต้องเสียสละมิรินดาให้กับอติพัฒน์
แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากต้องเดินหน้าทำตามคำสัญญาเท่านั้น
ชายหนุ่มถอนใจออกมาอย่างอ่อนล้า ขณะหักพวงมาลัยรถเลี้ยวกลับไปยังถนนที่มุ่งหน้าสู่คฤหาสน์หลังงามของตัวเอง
เขาคาดเดาว่าตอนนี้อติพัฒน์คงจะสารภาพความในใจกับมิรินดาเสร็จเรียบร้อยแล้ว และหญิงสาวก็คง...
ก็คงจะยอมรับความรู้สึกของน้องชายเรียบร้อยแล้ว...
เพียงไม่นานอินทัชก็ขับรถเข้ามาจอดในโรงจอดรถ เขาก้าวลงจากรถ และกำลังจะเดินเข้าไปในบ้าน แต่ระหว่างทางก็มองไปเห็นน้องชายที่นั่งดื่มอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านเสียก่อน
เขาอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปหา...
เมื่อเดินเข้าไปถึง เขาก็หย่อนกายลงนั่งบนเก้าอี้ตัวตรงกันข้ามกับน้องชาย
“กำลังดื่มฉลองหรือเจ้าสาม”
อติพัฒน์ละสายตาจากแก้วเหล้า และจ้องมองพี่ชายของตัวเอ
