ปภาวินท์ซึ่งแอบรักมิรินดามาตั้งแต่สมัยเรียนแย้งทันควัน
อินทัชยิ้มเยาะ ดวงตาของเขาวาวโรจน์ไปด้วยไฟหึงหวง
“มิรินเซ็นใบหย่าแล้ว แต่ผมยังไม่ได้เซ็นครับ”
อินทัชพูดขึ้นอย่างถือไพ่เหนือกว่า ก่อนจะบรรจงฝังปลายจมูกลงบนแก้มนุ่มๆของมิรินดาโชว์ ปภาวินท์อย่างตั้งใจยั่วยุ
“ดังนั้นผมกับมิรินก็ยังคงอยู่ในสถานะสามีภรรยากันอยู่ครับ”
“พี่หนึ่ง... อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ...”
มิรินดาไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอินทัชถึงแสดงท่าทางหยาบคายแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนของตัวเอง
“ถ้าไม่อยากให้พี่ต้องพูดหรือทำอะไรน่าเกลียดไปกว่านี้ มิรินก็ไปกับพี่”
“แต่มิรินมีนัดกับวินแล้วค่ะ”
“นัดกับเพื่อนจะสำคัญกว่านัดกับผัวได้ยังไง”
คำว่า ‘ผัว’ ที่ดังกังวานออกมาจากปากของอินทัชทำให้มิรินดาหน้าแดงก่ำ
“พี่หนึ่ง...”
“บอกลาเพื่อนซะ แล้วไปขึ้นรถกับพี่”
“แต่มิริน...”
“หรือว่าต้องให้พี่ทำมากกว่าหอมแก้ม มิรินถึงจะยอมไปกับพี่ดีๆ”
มิรินดาเบิกตากว้า
