“ทำไมวันนี้ไม่ไปทำงานล่ะมิริน”
มิรินดารีบป้ายน้ำตาจากสองแก้ม และหันไปฝืนยิ้มกับมารดา
“พอดี... มิรินไม่ค่อยสบายน่ะค่ะคุณแม่”
มารดาทรุดกายลงสั่งข้างๆ และก็เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
“เป็นอะไรเยอะไหมลูก ไปหาหมอไหม แม่พาไป”
“มิรินไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะคุณแม่ แค่รู้สึกเวียนหัว คลื่นไส้เล็กน้อยเท่านั้นเองค่ะ”
หล่อนโกหกมารดาออกไป เพราะความจริงแล้ว หล่อนไม่ได้รู้สึกเวียนหัว หรือว่าคลื่นไส้อะไรเลย แต่รู้สึกเจ็บปวดหัวใจต่างหาก
“เวียนหัว... คลื่นไส้...”
มารดาทวนอาการของหล่อน ก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง
“หรือว่าลูกสาวของแม่กำลังจะมีหลานให้แม่กันนะ”
คำคาดเดาของมารดา มันไม่ต่างจากคมมีดที่ปักลงกลางหัวใจ
ท้องเหรอ?
หล่อนจะตั้งท้องได้ยังไงกันล่ะ ในเมื่อหล่อนกับอินทัชเพิ่งจะมีความสัมพันธ์กันเมื่อคืนเป็นครั้งแรก และก็ด้วยความจำยอมของเขาอีกต่างหาก
หล่อนเป็นฝ่ายวิงวอนร้องขอให้เขากระทำ โดยเอาการหย่าร้างมา
