เมื่อข้ามานั่งทบทวนดูตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ข้าไม่ได้มีความรู้สึกไม่พอใจอะไรเรื่องของจางเซียนหนี่เลย มีแค่ความสงสัยเรื่องที่นางสามารถแตะตัวพี่หยางได้แค่นั้น
แต่ความโกรธของข้ามันเกิดขึ้นตอนที่ได้ยินชงเหมยฮวามาพูดให้ข้าฟังว่าพี่หยางกับจางเซียนหนี่นัดพบกัน ซึ่งเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ไม่รู้แต่ข้ากลับเชื่อและโมโหมาก จนเลิกเรียนเหตุการณ์ที่ชงเหมยฮวามาพูดจาเยาะเย้ยข้านั้นอีก
และพอมาฟังสิ่งที่พี่หยางบอกถึงความสามารถอีกอย่างก็คือคำกล่าวชักจูงให้เชื่อหรือคล้อยตาม ใช้วิธีเดียวกับการสะกดจิตเพียงแค่แตะตัว และยิ่งถ้ามีพลังปราณต่ำกว่า จะยิ่งได้รับผลกระทบ ตอนนี้ชงเหมยฮวาอยู่ขั้นเก้าแล้ว ห่างจากข้าที่ปกปิดไว้ที่ขั้นเจ็ดข้าควรหาทางป้องกันธาตุทองของชงเหมยฮวาอย่างจริงจังได้แล้ว
เมื่อข้าคิดได้จึงบอกเล่าให้พี่หยางฟัง พี่หยางก็เห็นควรที่ข้าต้องป้องกัน พี่หยางจึงเดินเข้าไปที่บ้านหลังเล็ก ที่ตั้งอยู่ภายในมิติน
