ฉันวิ่งเข้าไปตะปบไอ้สองแฝดเอาไว้แน่น ก่อนจะใช้เท้ายันประตูบ้านปิดให้เสร็จสรรพ ไอคิวกับไอเดียหน้าเหวอ คงจะไม่คิดว่าฉันจะกล้าทำอะไรที่มันอุกอาจด้วยการบุกรุกเข่าบ้านของพวกเขาแบบนี้ ทำยังไงได้ล่ะ มีทางเลือกอื่นให้ฉันซะที่ไหน T^T
“อย่าทำแบบนี้เลยครับเจ้าหญิง กลับไปเถอะ”
ไอคิวบอก เขาพยายามแกะมือฉันออก แต่มีเหรอที่คนอย่างคุณหนูมิลินจะยอม ฮึ!
“ไม่มีทาง คุณยายของพวกนายอยู่ไหน ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย”
“ผมขอร้องเถอะครับ กลับไป…”
“ฉันอยู่นี่!”
น้ำเสียงเฉียบขาดที่ดังขึ้นเรียกความสนใจจากฉัน คุณยายของอีตาสองแฝดยืนจังก้าอยู่ที่ขั้นบันไดชั้นบนสุด ฉันรีบปล่อยมือออกจากแขนพวกเขาแล้วยกมือไหว้คุณยาย
เห็นแบบนี้แต่ฉันก็มีมารยาทกับผู้ใหญ่นะ =.,=
“ขึ้นมาสิ”
“ค่ะ!”
ใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆเลยแฮะ ทำไมคุณยายคนนี้ถึงได้มีออร่าแห่งความเยือกเย็นตลบอบอวลไปทั่วตัวเลยนะ น่ากลัวพิลึก
“เจ้าหญิง!” ไอคิวคว้าแขนเอาไว้ เขาส่งสายต
