ตอนที่ 8
ฉันขึ้นมาสงบจิตสงบใจที่ห้องของตัวเอง ความจริงแล้วฉันอยากจะกระโดดตึกตายมากกว่า เมื่อกี้นี้ฉันทำบ้าอะไรลงป๊ายยยย TOT ทำไมต้องไปแสดงท่าทีหึงหวงอีตาทาโร่แบบนั้นด้วย! คงไม่ใช่ว่าฉันเผลอใจคิดอะไรที่มันลึกซึ้งเกินคำว่าเจ้านายกับลูกจ้างหรอกนะ ไม่มีทางๆ คนที่ฉันชอบคือคุณชายคนเดียวเท่านั้น ฉันไม่มีทางคิดอะไรกับหุ่นยนต์แน่นอน >O.,OOกลางดึก
ฉันก้มมองลอดช่องใต้ประตูเพื่อตรวจดูว่าทาโร่ยังนั่งอยู่หรือเปล่า แต่ข้างนอกไม่มีแม้แต่เงาของใครทั้งสิ้น ฉันเลยค่อยๆเปิดประตูออกอย่างเบามือเพื่อจะลงไปที่ห้องครัวข้างล่าง คงไม่ต้องถามนะว่าฉันจะลงไปทำอะไร
โครก~ คราก~
นี่แหละคือเหตุผลที่ฉันต้องออกจากห้องเพื่อไปห้องครัวตอนดึกๆดื่นๆ ปากบอกไปว่าไม่หิวแต่กระเพาะมันก็ไม่เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันกับปากของฉันเอาซะเลย พอตกดึกเข้าหน่อยก็ร้องโครกครากแถมยังแสบท้องซะจนข่มตาไม่ลง ไหนจะมีเรื่องของอีตาทาโร่อยู่ในหัวสมองจน
