ตอนที่ 4
3178 คำ
ตอนที่ 4
ฉันยืนตัวสั่น มือไม้ก็สั่นด้วยความโกรธที่ทะลุปรอทออกไปนอกโลก อีตาคาลิน…แค่ฟังเสียงฉันก็สามารถจินตนาการได้ว่านายกำลังทำอะไรกับคุณชายของช้าน >O__O__[][]O3OOOOO<!
“(- - ) ( - -) (- - ) ( - -)”
“…”
“โอเค ดูท่าคงไม่มีใครแอบตามมาแน่ๆ”
“…”
“ฟังนะอีตาโอตาคุ เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนกลางวัน ที่นายจู… เอ่อ…ที่นาย…”
เวรกรรม! ถึงตอนสำคัญดันมาเขินจนพูดไม่ออกซะนี่ T^T
“เอาเป็นว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนกลางวัน นายต้องปิดเป็นความลับ ห้ามบอกใครเด็ดขาดแม้กระทั่งอีตาไอคิว เข้าใจมั้ย!”
“…”
“ฉันถามว่าเข้าใจมั้ย!”
“…”
“ได้โปรดเถอะ ขอความกรุณาช่วยเปล่งเสียงออกมาสักนิดว่าเข้าใจหรือเปล่า นาเยอาแต่เงียบแล้วจ้องหน้าฉันเฉยๆแบบนี้ต่อให้โลกแตกฉันก็ไม่เข้าใจนายหรอกนะ T^T”
ฉันพนมมืออ้อนวอนเขา ในบรรดาทั้งเจ็ดคน ฉันว่าอีตาไอเดียกับอีตาคาลินนี่แหละนิสัยแปลกประหลาดที่สุดแล้ว พวกเขามีนิสัยที่เข้าใจยากเกินกว่ามนุษย์ธรรมดาๆอย่างฉันจะหยั่งถึง
หมับ!
“จะ…จะทำอะไรนะ O_O”
ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่ออีตาไอเดียคว้าหมับเข้าที่ข้อมือของฉันแล้วดึงเข้าไปใกล้เหมือนเมื่อตอนกลางวัน! หรือว่าหมอนี่คิดจะ…
“ยะ…อย่าเข้ามา อุ๊บ!”
ฉันดิ้นขลุกๆอยู่ในอ้อมกอดของไอเดีย สองมือพยายามดันเข้ามาที่ประทับริมฝีปากลงมาให้ออกห่างแต่ก็ไม่เป็นผล ร่างกายของฉันค่อยๆหมดแรงไปกับจูบของไอเดียเรื่อยๆ
แอ๊ด…
“!!!”
ฉันเหลือบสายไปมองทางประตูห้องทันทีที่ได้ยินเสียงมันเปิดออก ก่อนจะพบว่าอีตาหกคนนั้นกำลังยืนมองมาที่ฉันกับไอเดียซึ่งกำลังจูบกันอยู่ด้วยสายตาตกตะลึง
คุณชาย…ไม่น้า T[]T!!!
- ผู้เขียน
