กว่าเหนียงฮุ่ยฟางจะได้นอนก็อีกราวชั่วยามถัดมาหลังจากลูกเลี้ยงทั้งคู่เคี่ยวกรำสวาทจากเรือนร่างจนอิ่มหนำก่อนนางจะผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนในอ้อมกอดอันอบอุ่นของพวกเขา นางตื่นมาด้วยสภาพสะบักสะบอม เนื้อตัวปวดเมื่อยกลางหว่างขาที่นูนเนื้อสาวนั้นบวมแดงก่ำ ตามผิวกายมีรอยประทับจูบดูดเป็นจ้ำ ทว่านางก็ยังคงต้องไปทำหน้าที่ปรุงอาหารอย่างเคยแม้ลูกเลี้ยงทั้งคู่จะรั้งไว้นางก็ไม่ฟัง “ มิได้หรอกเจ้าค่ะ ข้าต้องไปปรุงซุปให้ท่านเศรษฐีและปรุงอาหารให้ถูกปากท่านทั้งสอง ตอนนี้ท่านกลับไปนอนที่ห้องเถอะเจ้าค่ะประเดี๋ยวบ่าวไพร่มาเห็นจะสงสัยเอาได้ ไปนอนพักต่อที่ในห้องของตน เมื่อได้เวลาที่ท่านตื่นแล้วข้าจะให้คนเตรียมน้ำอุ่นในถังไว้ให้แช่ตัวนะเจ้าคะ ” นางว่าก่อนจะเดินโขยกเขยกจากไป ทิ้งให้ชายหนุ่มทั้งคู่มองตามอย่างชื่นชม นางช่างมีความเป็นภรรยาและมารดาที่สมบูรณ์แบบครบพร้อมเหลือเกิน ปฏ