เขาออกไปดื่มที่โรงเตี๊ยมของท่านพ่อตามลำพังโดยปราศจากผู้เป็นน้องชายดังเช่นทุกครั้ง ยอมรับว่าเขาไม่กล้าสู้หน้าจากเหตุการณ์ที่เขาและผู้เป็นแม่เลี้ยงกระทำร่วมกันในธารน้ำ และรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเมื่อรู้อยู่เต็มอกว่านางก็ทำกับน้องชายของเขาเช่นกัน
เขาและน้องชายนั้นเป็นบุรุษเจ้าสำราญที่เริงกามกับหญิงงามมาจนนับไม่ถ้วน ร่วมกันใช้สตรีเดียวกันเพื่อ ตักตวงราคะก็หลายครั้งหลายครา แต่ไม่มีคราใดเลยที่เขารู้สึกเช่นนี้
เหนียงฮุ่ยฟาง นางอยู่ในฐานะแม่เลี้ยง พวกเขาเริ่มต้นด้วยความจงเกลียดจงชัง แต่เวลาก็กลับเป็นเครื่องพิสูจน์ว่านางมิได้ชั่วร้ายเลวทรามดังที่พวกเขาคิดไม่ ความรู้สึกด้านเลวเริ่มคลายลงและมีความรู้สึกอันดีเข้ามาแทนที่
นางยังสาวยังสวย ทั้งยังมีจิตใจดี ตัวเขาเองยังลอบมองนางบ่อยครั้งด้วยความชื่นชม แต่ก็ยังกดข่มมันเอาไว้ในใจด้วยความเป็นคนมีทิฐิสูง
