ฉันเก็บของใส่กระเป๋าเดินทางตั้งเเต่เมื่อคืน จนเช้าของวันนี้หัวใจก็ยังไม่หยุดสั่น มันไม่ได้สั่นเพราะเจอพี่เซน เเต่มันสั่นด้วยความกลัว
ฉันกลัวการเผชิญหน้า...
"ไอกูต้องไปต่างจังหวัดกับพี่เซนสองสามวันนะ มึงอยู่ได้เเน่ใช่ไหม"
"อยู่ได้"
"ให้โน่มาอยู่เป็นเพื่อนก็ได้นะ"ฉันว่าเเล้วหลุดหัวเราะออกมา เห็นมีเเต่ยัยไอนี่เเหละที่เขินจนหน้าเเดง ไปไม่ถูกเเล้วล่ะมั้งน่ะ
"บ้าา!"
"กูไปเเล้วนะ ดูเเลตัวเองด้วยล่ะ"
"มึงก็เหมือนกันนะวา ถึงเเล้วต้องไลน์มาบอกกูนะ ห้ามลืม! กูเป็นห่วง"คนตรงหน้ากำชับรอบที่ร้อยเห็นจะได้ จนตอนนี้ในหัวมีเเต่ถึงเเล้วต้องไลน์บอก ..ถึงเเล้วไลน์บอกวนอยู่ในหัวฉันเหมือนคาถากันลืมเเล้วเนี่ย
"จ้า.."
"กอดก่อนเร็ว" มันลุกขึ้นมาเเล้วอ้าเเขนกว้าง
"อื้ม" ฉันเดินเข้าไปสวมกอดเพื่อนตัวเองเเล้วยิ้มออกมาน้อยๆ
"ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็สู้เขานะมึง.."
"ขอบใจนะ"ฉันบอกเเล้ววางหน้าบนไหล่เพื่อนตัวเอ
