"ไม่เคยนอนเหรอไงเนี่ย"
"..ขออีกห้านาทีไม่ได้เหรอ"ฉันบอกเเล้วหลับตาลงบนตักของเพื่อนตัวเอง เช้านี้ก่อนไปทำงานรู้สึกว่าตัวเองนอนเต็มอิ่มจนเริ่มปวดหัวน้อยๆเเล้วด้วย นอนต่อไปก็คงไม่ไหว เเต่ก็ไม่อยากจะลุกอยู่ดี
"พึ่งเคยเห็นเเกตื่นสาย มีไรเปล่าวะ"
"หึ.."
"เเล้วนี่เมื่อคืนไม่ได้ค้างกับพี่เซนเป็นไรเปล่า"
"ไม่มีอะไรหรอก พี่เซนเขาติดธุระข้างนอกล่ะมั้ง"ฉันตอบกลับทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่
"ไม่สงสัยหน่อยเหรอวะ" พอไอพูดขึ้นฉันถึงได้ลืมตามองเพื่อนตัวเองเเล้วกรอกตาไปมา ฉันก็อยากรู้เรื่องนี้เเต่เเค่ไม่อยากถามเท่านั้นเอง คนเเบบเขาถ้าอยากบอกเขาก็คงจะอ้าปากเผยออกมาเองนั่นเเหละ
"สงสัยอะไรเหรอ... พี่เซนเขาไม่ใช่คนไม่ดีนี่"
"ก็อาจจะใช่... กูก็เเค่ไม่อยากให้เพื่อนโดนใครหลอก"
ฉันยิ้มบางๆให้คนตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นนั่งเเล้ววางหน้าไว้ที่หน้าอกนิ่มๆของมันเเทน คำว่าหลอกพูดกี่ครั้งฉันก็เจ็บปวดไม่หาย ตลอดชีวิตฉันเจอเเ
