บทที่ 4 Sexual partner (2)
1325 คำ
เพราะคำว่าเพื่อนสนิททำให้สิริวิมลตัดสินใจเล่าเรื่องข้อตกลงให้เกวลินฟังพร้อมกับกำชับ ห้ามบอกคนอื่นเด็ดขาดและห้ามให้เจ้านายรู้ด้วยว่า เธอเอามาเล่าโดยเฉพาะเรื่องนกเขาไม่ขัน เกวลินรับปากจะไม่พูดแน่นอนเชื่อใจได้
“แกให้ฉันมาช่วยเก็บของจะเอาไปหมดเลยเหรอ”
เพื่อนรักถึงกับเกาหัวไม่รู้จะช่วยเก็บอย่างไรให้พอกับกล่องที่มีอยู่ คอนโดนี้สิริวิมลเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่นาน ของไม่น่าจะเยอะขนาดนี้เลย
“หมดสิแก ฉันจะขายคอนโดนี้ทิ้ง แล้วย้ายไปอยู่ที่โน่นถาวร จะไม่ย้ายไปไหนอีกสาบาน”
ก็เพราะคอนโดที่กำลังจะย้ายไปแสงเพชรยกให้เป็นชื่อของเธอ ไม่ไปอยู่ถาวรได้อย่างไร เธอไปดูมากับตาแล้วมันดีมากตรงใจสุดๆ สะดวกในการเดินทางไปทำงานอีกต่างหาก
“ขายก็ดีเผื่อใครถามว่าแกมีคอนโดหรูหราแบบนั้นได้ยังไงจะได้ตอบถูก”
“ฉันคิดแบบนั้นแหละ คอนโดหรูแบบนั้นไอ้เหี้ยพี่จิมันไม่มีปัญหาซื้อหรอก แกว่าไหม”
“ฟันธง ฉันถามจริงเถอะแกไม่สนใจคุณแสงเพชรเหรอ”
“แกดูความจริงบ้าง คนรวยระดับนั้นเขาจะเอาเหรอวะ”
“มันก็ไม่แน่ ไหนๆ แกก็อยากหาผัวใหม่ที่ดีกว่าไอ้เหี้ยพี่จิ ไม่ลองพิจารณาคุณแสงเพชรดู ท่านประธานไม่เคยมีข่าวกับผู้หญิงคนไหน ไม่เคยคบใครตั้งแต่เลิกกับแฟนเก่า”
เกวลินเชียร์สุดใจหากผู้ชายคนนั้นคือเจ้านายสุดหล่อที่ใจดีกับพนักงานถึงแม้จะดุไปบ้างก็ตาม อีกอย่างแสงเพชรก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ตรงกับความต้องการของสิริวิมลพอดี
“เขาเลิกกันทำไมแกรู้ไหม”
“เท่าที่รู้มาวงในพูดกันว่าท่านประธานไปเจอแฟนกำลังเอากับผู้ชายคนอื่นบนเตียงในห้องที่เคยนอนด้วยกัน”
“ขนาดนั้นเลย ผู้หญิงแม่งใจร้ายว่ะ เลวมาก”
“อืม ฉันเดาว่าที่ท่านป่วยเป็นโรคนกเขาไม่ขันเพราะเรื่องนี้”
“ก็เป็นไปได้ ฉันสงสารคุณดัสตินจังเลย”
ทางด้านผู้ชายที่สิริวิมลรู้สึกสงสาร กำลังนั่งจิบไวน์อยู่ในคลับพลางยิ้มด้วยความชอบใจ หลังจากได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนสนิทฟังหมดเปลือก
นพเก้าดีใจจนอยากจะเห็นหน้าคุณผู้ช่วยเลขาคนใหม่ของเพื่อนใจจะขาด ผู้หญิงคนนี้มีอะไรดีทำไมถึงทำให้ไอ้คุณเพื่อนตายด้านของเขากลับมามีอารมณ์ทางเพศอีกครั้ง
“มีรูปให้ดูปะไอ้ติน กูอยากเห็นหน้าน้องมินนี่”
“ไม่มีว่ะ เพิ่งรู้จักกันยังไม่ได้ถ่าย”
“สรุปน้องเขามีผัวมาก่อนจริงดิ”
“เอ่อ แต่งงานได้ครึ่งวันก็เลิกเลย”
“จริงดิ”
“อืม”
แสงเพชรหวนกลับไปคิดถึงสีหน้าและแววตาของสิริวิมลแล้วรู้สึกเห็นใจ ความรักของเธอไม่ได้ต่างอะไรจากความรักของเขาที่ถูกคนรักนอกใจทำร้ายจิตใจกันอย่างเลือดเย็น
เขาคิดว่าตัวเองยังโชคดีกว่าเธอมากที่ไม่ได้ตัดสินใจแต่งงานแค่เกือบๆ ส่วนเธอเข้าประตูวิวาห์ไปเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ถือว่ายังมีบุญที่ได้รู้ธาตุแท้ของผู้ชายเลวๆ ก่อนจะไปมีชีวิตร่วมกันจริงจัง ไม่อย่างนั้นสิริวิมลต้องได้รับความเสียใจมากกว่านี้แน่ที่มีผัวเจ้าชู้
“น้องน่าสงสารเหมือนมึงเลย ถูกคนรักหักหลัง”
“กูยังดีกว่าเธอด้วยซ้ำ กูยังไม่ได้แต่งงาน”
“ก็จริงของมึง ถามจริงน้องมินนี่ของมึงสวยไหม”
“สวย สวยมากด้วย เอวบางร่างน้อย”
“ถ้าสวยขนาดนี้แล้วแฟนยังนอกใจ ผู้ชายแม่งเหี้ยว่ะ”
คำหยาบหลุดออกมาจากปากของนพเก้า ถึงเขาจะดูเจ้าชู้แต่ไม่เคยทำนิสัยแย่ๆ แบบนั้น หากคบกับผู้หญิงคนไหนอยู่เขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนอื่นเลย ไม่เคยคบซ้อน ไม่เคยนอกใจ คบเป็นคนๆ ไปเลิกแล้วค่อยหาใหม่
“คนมันจะนอกใจ ขนาดหล่อๆ อย่างกูยังโดน”
มุมปากของแสงเพชรกระตุกยามที่คิดถึงภาพวันวาน จากนั้นก็ก้มมองเจ้านกเขาที่ยังนอนหลับสบาย อาการนกเขาไม่ขันเริ่มมาหลังจากที่เขาเลิกกับอดีตคนรัก ไม่คิดเหมือนกันว่าวันหนึ่งมันจะกลับมาขัน แต่ยอมขันกับสิริวิมลเท่านั้นซึ่งแปลกมาก
“เอ่อเห็นด้วย แล้วเรื่องถุงยางรุ่นไหมมึงจะเอายังไง ทดลองเองไหม ไหนๆ มันก็ใช้งานได้แล้ว”
นพเก้าถามก่อนจะยกแก้วเหล้ากระดกเข้าปากพลางยิ้มร้าย มันถึงเวลาของเพื่อนบ้างแล้ว เพราะเขารับบททดลองสินค้ามาหลายปี นับจากนี้ให้แสงเพชรเป็นคนรับผิดชอบด้วยเลย
“อืม กูขอทดลองเอง ถ้าโอเคผลิตขายได้”
“เอาไปเลยครับคุณเพื่อน มึงให้กูทดลองมาตั้งหลายปี คราวนี้มึงจะได้ทดลองเองบ้าง”
“พูดเหมือนมึงไม่ชอบ กูเห็นมึงไม่ปฏิเสธทุกครั้ง”
“ก็มันคืองานจะปฏิเสธได้ยังไง ว่าแต่น้องเดสต้าจะมาทำงานด้วยจริงดิ” พูดถึงน้องสาวเพื่อนแล้วตาวาวทำให้คนหวงน้องเริ่มอยู่ไม่เป็นสุข กลัวนพเก้าจะเข้ามาขายขนมจีบ เดสต้า หรือ เพชรไพลิน น้องสาวเพียงคนเดียวของเขา ฝันไปเถอะเขาไม่มีทางยอมให้น้องมีแฟนตอนนี้หรอก โน่นแหละอายุสามสิบค่อยว่ากัน
“อืม แต่ห้ามมึงจีบน้องกู ห้ามก็คือห้าม เข้าใจไหมเพื่อน”
“เออกูรู้น่าคนไหนยุ่งได้คนไหนยุ่งไม่ได้ มึงก็ห่วงน้องเกิ๊น แล้วน้องมันจะมีผัวไหมล่ะมีพี่ชายอย่างมึง”
“ไม่มีก็ไม่เห็นเป็นอะไร ถ้าเจอผู้ชายเหี้ยๆ เหมือนที่คุณมินนี่เจอ ไม่ต้องมีดีกว่า กูดูแลน้องสาวได้ กูรวย บ้านกูก็รวย”
“คำว่าเหี้ยไม่ต้องหันมาพูดกับกูก็ได้ เพราะกูเป็นคนดี”
“แล้วเรื่องมึงกับที่บ้านยังไง หาแฟนไปให้ป๊าม้าได้ยัง”
สีหน้าของนพเก้าเปลี่ยนไปอย่างฉับพลันกับคำถามที่ไม่เข้าหู เหล้าถูกกระดกเข้าปากแล้วกลืนลงคอดังอึกๆ จากนั้นเขาก็วางแก้วลงบนโต๊ะด้วยอาการเซ็ง
“ยังเลย เฮ้อ คนแก่ทำไมถึงอยากเห็นลูกชายแต่งงานกันนะ พูดกรอกหูกูทุกวัน ขอหลานหน่อย อยากอุ้มหลาน แม่ของลูกยังหาไม่ได้เลย แล้วกูจะเอาปัญญาที่ไหนเอาหลานไปให้วะไอ้ติน”
“ได้ข่าวผู้ช่วยเลขาของมึงยังโสด ไม่สนใจจีบเหรอ” แสงเพชรหันไปถามหลังจากนึกถึงผู้ช่วยสาวของนพเก้า ว่าไปเกวลินก็เป็นตัวเลือกที่ดี ดูเหมาะสมกับคนอย่างนพเก้าไม่น้อย
นพเก้าแทบจะสำลักน้ำสีอำพันที่กำลังดื่ม เพื่อนรักบอกให้เขาจีบเกวลินอย่างนั้นเหรอ มันจะบ้าไปแล้ว เขาเป็นเจ้านายจะไปคบกับลูกน้องได้อย่างไร เสียการปกครองหมดพอดี ไม่เอาเด็ดขาด
“ไอ้เหี้ยติน มึงจะให้กูคบผู้ใต้บังคับบัญชาเนี่ยนะ”
“อืม เธอดูเหมาะกับมึงดี”
“เอาอะไรมาเหมาะ อย่างยัยแว่นเกวลินไม่ใช่สเป็กกูเลย แค่คิดก็เฉา อารมณ์หวาบหวิวหายวับไปกับตา”
“แต่กูว่าเธอสวยจริงๆ แค่ใส่แว่นเอง”
“สวยก็จีบเองสิ อย่ามายุให้กูจีบ กูไม่เอา”
“อย่าให้กูเห็นว่ามึงกลับคำนะไอ้เก้า”
“ไม่มีทางสมภารไม่กินไก่วัดเว้ย”
“เออแล้วกูจะคอยดู ไอ้สมภารไม่อยากกินไก่วัด”
- ผู้เขียน
