บทที่ 8 ว่าที่ลูกสะใภ้ (2)

1110 คำ

เช้าของวันใหม่แสงแดดที่สาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องพักฟื้นทำให้แสงเพชรรู้สึกตัวตื่นก่อนคนแรก จากนั้นเขาก็เดินไปดูอาการของเธอที่ยังนอนหลับสนิท เมื่อเห็นว่าเธอยังไม่ตื่นเขาจึงหายเข้าไปในห้องน้ำ ประมาณครึ่งชั่วโมงเขาก็ออกมาพร้อมด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรทำให้สิริวิมลที่เพิ่งตื่นอยู่ในอาการตะลึง เธอมองเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม เหมือนกับว่าตัวเองยังนอนฝันหวานอยู่ ก่อนจะสะดุ้งเพราะได้ยินเสียงนุ่มละมุนทักทาย “กูดมอร์นิงครับคุณมินนี่” “คุณดัสตินตัวจริง” “ครับ ไม่มีตัวปลอม” “อย่ามองนะคะ มินนี่หน้าสด” เอ่ยจบเธอก็รีบเอาผ้าห่มมาคลุมโปงเพื่อหลบสายตาเขาที่กำลังมองมา แสงเพชรทั้งขำทั้งเอ็นดู ไม่รู้สิริวิมลลืมหรือเปล่า เขากับเธอไม่ได้เพิ่งเจอกันแบบไม่แต่งหน้าครั้งแรกเสียหน่อย “ทำไมล่ะ คุณหน้าสดก็สวยออก” “ไม่จริง” “ผมไม่ได้โกหก “...” เธอยังหลบอยู่เหมือนเดิม “หน้าสดก็สวย” คน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม