บทที่ 7 นกเขาขันทั้งคืน (2)

1415 คำ

เนื่องจากเมื่อวานเล่นท่ายากกันอยู่ในห้องน้ำเนิ่นนาน พอสมควรทำให้เที่ยงของวันนี้ หญิงสาวตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการป่วย มีไข้ต่ำๆ หัวเข่าทั้งสองข้างถลอกจึงเป็นเหตุให้เขาเอามาอ้าง ไม่ยอมให้เธอเดินเอง “คุณดัสตินวางมินนี่ลงเถอะค่ะ” สิริวิมลเอ่ยด้วยความอายหลังถูกแสงเพชรอุ้มออกมาจากห้องแล้วตรงดิ่งมาที่ลิฟต์ ตอนนี้ยังไม่มีใครเห็นแต่อีกไม่นานก็จะมี เธอไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาคนอื่น “คนป่วยห้ามดื้อ เจ็บอยู่เดินไม่ได้ครับ” คนเอาแต่ใจตอบกลับ ไม่ได้รู้สึกว่าการอุ้มสิริวิมลเป็นเรื่องลำบาก ร่างกายของเธอเบามากจนเขาแอบสงสัย คนในอ้อมกอดกินข้าวบ้างไหมทำไมถึงตัวเบาหวิวแบบนี้ “แล้วใครทำให้มินนี่ป่วยล่ะคะ” ถามไปก็อยากจะเอามือขึ้นมาตบปาก เพราะภาพและเสียงของเมื่อคืนยังชัดแจ๋วอยู่ในสมอง ทำให้แก้มทั้งสองข้างของเธอแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ แสงเพชรเห็นแล้วมันเขี้ยว “น้อมรับความผิด วันนี้ผมจะอยู่ดูแลคุณเอง” “ไม่ต้องค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม