11
บังเอิญเจอ
ช่วงนี้นางปานใจกับนายสุเมธ สังเกตเห็นลูกสาวของตัวเอง มีบางอย่างที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน คนเป็นแม่เก็บงำเรื่องนี้ได้เงียบสนิท แต่นานวันเข้าเริ่มไม่อยากโกหกสามีแล้วเหมือนกัน
“คุณปานคุณว่าลิณณ์มีแฟนหรือเปล่า”
นายสุเมธแอบถามภรรยาลับหลังลูกสาว ที่เพิ่งเดินเข้าไปในห้องครัว ใบหน้าอิ่มสุขรอยยิ้มสดในแววตาประกายวาววิบ เป็นแบบนี้มาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว จะไม่ให้บิดาอย่างตนสงสัยได้อย่างไร
“น่าจะมีแหละค่ะอายุไม่ใช่น้อย ๆ แล้ว” นางปานใจตอบแล้วผ่อนลมหายใจออกเบา ๆ ‘ลิณณ์จ๋าแม่ขอโทษ’
ชายสูงวัยผู้มีผมสีดอกเลาแซมประปรายบนศีรษะ ยกนิ้วถูคางตัวเองเบา ๆ
“ก็จริงของคุณเพื่อนของลิณณ์หลายคน ทยอยแต่งงานกันไปหมดแล้ว คราวนี้คุณปานคุณว่าลิณณ์เอาจริงไหม”
ถูกโยนคำถามมาแบบนี้ นางปานใจก็สะดุ้งเบา ๆ ไม่ใช่ว่าสามีของนางรู้หรอกนะ แต่พอเห็นสีหน้าของคนคิดไม่ตกแล้ว คงคิดมากไปเองจริง ๆ
“จริงไม่จริงฉันก็ไม่รู้หร
