มนรดาพูดไม่ออกว่าตั้งใจมาแอบส่องผู้ชาย แต่มาแล้วดันไม่เห็นเขาในร้าน เพื่อนคนนั้นจะหลอกเธอทำไม อาจเป็นไปได้ว่าเขาติดธุระอื่นเร่งด่วน ก็คนดังนี่นา
“เชิญโต๊ะนี้ค่ะ” เสียงพนักงานเชิญลูกค้าโต๊ะด้านข้าง ทำให้มนรดารีบเงยหน้าขึ้นมอง
คุณคีย์ของเธอกำลังขยับตัวลงนั่งบนเก้าอี้ เธอมองจากมุมนี้เห็นเขาอย่างชัดเจน เขาเหลือบตาขึ้นมองเธอเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มให้อย่างอบอุ่น ไม่หลงยังไงไหว ‘อ๊ายย !’ พลันโลกสีหม่นก็ส่องประกายสดใสขึ้น ใบหน้าเห่อร้อนพร้อมยิ้มไม่ยอมหุบ
“ยัยมนสั่งอาหารได้แล้ว” เฌอลิณณ์มองเมนูที่วางอยู่ตรงหน้าของมนรดา แต่เจ้าตัวกลับนั่งยิ้มประหนึ่งคนบ้า สายตาก็จ้องมองแบบลุกลี้ลุกลน ไปด้านหลังของเธออยู่ตลอดเวลา
ปกติมนรดาไม่เคยออกอาการขนาดนี้มาก่อน เฌอลิณณ์อดที่จะหันหลังไปมองตามไม่ได้ พอเห็นแล้วว่าใครนั่งอยู่ที่โต๊ะด้านหลังของเธอ หัวใจพลันกระตุกวูบขึ้นมา คนที่ทำให้มนรดายิ้มไม่ยอมหุบแบบนี้ได้ เธอไ
