ก๊อก ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะที่ตรงกระจกข้างคนขับ ทั้งสองผละออกจากกันทันที หมอหยุนรีบกดกระจกลง เพราะเห็นเป็นสายตรวจ
“คุณจอดรถตรงนี้มันอันตรายและค่อนข้างเปลี่ยวนะครับ” ตำรวจเตือน
“ผมว่าคุณไปหาที่จอดใหม่ หรือทำเลที่เหมาะ ๆ จะดีกว่า”
ลูกปัดยิ้มอย่างเอียงอาย ตำรวจสองนายนั้น ต้องเห็นแล้วแน่ ๆ ว่าทั้งคู่กำลังฟีเจอริงกันอยู่
“ครับ ๆ ขอบคุณมากครับ” เขารีบหันมามองหน้าเธอ ทั้งคู่มองหน้ากันแล้วหัวเราะ
“กลับบ้านเลยนะ” เขาเอ่ยปาก
“ถ้าคืนนี้ไม่กลับได้ไหม” สายตาเชิญชวนมากมาย ดูให้ท่า นึกถึงคำพูดของหมอหยุนหากเธอไม่หาคนมาแต่งงานด้วย มีหวังแม่ของเธอต้องจับเธอแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นแน่ ๆ
“มั่นใจแล้วเหรอ” เขาย้ำ
“ถามตัวเองเถอะน่า อยากขอฉันแต่งงานไหม” เธอมัดมือชก
“อุ้ย...” หมอหยุนแกล้งอุทาน
ตุบ ตุบ ตุบ เธอตีไปที่หน้าอกของเขา สีหน้าเริ่มงอนเง้าออกมาแบบชัดเจน
ฟอด... จุ๊บ... เขาหอมแก้มแล้วจุ๊บปากของเธอ
