ก๊อก ๆ ๆ ๆ ๆ
“คุณวินนี่คะ คุณวินนี่”
เสียงแว่ว ๆ ของใครบางคนกำลังฉุดความง่วงของหญิงสาวให้หลุดออกไปทีละน้อย
“อื้อ ขอนอนอีกหน่อยนะคะวินนี่ง่วง”
วินนี่ตะโกนตอบออกไปอย่างลืมตัว เพราะรู้สึกว่าเพิ่งจะหลับไปไม่นานนี้เอง ทำไมต้องมาปลุกกันด้วยยังอยากจะนอนต่ออยู่เลย
“แต่เย็นนี้นายท่านจะกลับบ้านนะคะคุณวินนี่”
คำว่านายท่านทำให้เปลือกตาสวยเบิกกว้าง ก่อนลุกขึ้นมานั่งบนเตียงกว้างที่ไม่ค่อยคุ้นตาเท่าไหร่นัก และสิ่งหนึ่งที่มั่นใจก็คือนี่ไม่ใช่เตียงของเธอแน่นอน
“นายท่าน? ใคร?”
คำถามมากมายปรากฏขึ้นในหัวของวินนี่เต็มไปหมด
ห้องใคร
ที่ไหน
แล้ววินนี่มาทำอะไรที่นี่!!! ทั้งที่ความจริงเธอควรจะตื่นมาในคอนโดหรูของตัวเองมากกว่าตื่นมาพบตัวเองในห้องสีโทนมืดครึ้มนี้
“คุ้น ๆ เชี่ย!!!!”
ภาพขนาดใหญ่ชายหญิงสองคนยืนเคียงข้างกันโดยผู้ชายหน้านิ่งกับผู้หญิงยิ้มหวานหยดบนหัวเตียงทำเอาวินนี่อ้าปากค้าง
กรี๊ดดดดดดดด!!!!
นี่มันห้องตัวประกอบในซีรีส์ที่เราดูนี่ เรื่องนี้จะต้องเป็นแค่ฝันแน่ ๆ
เพี๊ยะ วินนี่ตบหน้าของตัวเองก่อนจะค่อย ๆ ลูบแก้มเมื่อความเจ็บเข้ามาเยือน
“คุณวินนี่เป็นอะไรคะ มีอะไร!”
สาวใช้รีบเปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้าตื่นตะลึงเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดของภรรยาเจ้าของบ้านดังลอดออกไป
“ที่นี่บ้านของริคเตอร์ใช่มั้ย”
วินนี่ถามย้ำเพื่อความแน่ใจอีกรอบ จะได้ย้ำกับตัวเองอีกครั้งว่ามันเกิดขึ้นจริง ๆ
“เอ่อ ทำไมถามแบบนั้นล่ะคะ บ้านนายท่านก็บ้านคุณวินนี่เหมือนกัน”
สาวใช้มองเจ้านายสาวอย่างแปลกใจ บ้านหลังนี้เป็นบ้านของนายท่าน เรื่องนี้คุณวินนี่ก็รู้ดีตั้งแต่วันที่เข้ามาอยู่ในบ้านแล้ว
“จริงใช่มั้ย”
เธอพูดกับตัวเองเบา ๆ
“เอ่อ จริงค่ะคุณวินนี่”
คนไม่รู้ตอบเจ้านายทันที
“โอ๊ยยย จะบ้าตาย ให้วินนี่มาทำอะไรที่นี่เนี่ย”
“ทำอาหารมื้อเย็นรอนายท่านไงคะ คุณวินนี่บอกเองเมื่อวาน”
สาวใช้ยิ้มและย้ำเตือนเธออีกครั้งอย่างกับการที่ริคเตอร์กลับนั้นมันวิเศษวิโสมากอย่างนั้นแหละ
“งั้นก็ยกเลิก วินนี่ไม่ทำ เอ่อ สั่งเอาแล้วกันนะวันนี้ วินนี่อยากพักผ่อน แล้วก็ขอถามอะไรสักหน่อยสิ”
เรื่องอะไรจะต้องไปทำอาหารรอผัวเฮงซวยแบบนั้นด้วย หาข้าวหาน้ำรอก็นับว่าบุญโขแล้ว
“คุณวินนี่อยากรู้อะไรเหรอคะ”
วินนี่ยิ้มหวานเมื่อรู้แล้วว่าจะหาข้อมูลต่าง ๆ ของบ้านหลังนี้จากใคร แม้จะถูกมองว่าประหลาดไปบ้างสักหน่อยก็เถอะ แต่จะให้ทำอย่างไรได้ในเมื่อมันไม่มีทางเลือกนี่ คงต้องอยู่เอาตัวรอดไปก่อน
และข้อมูลที่ได้นั้นก็ตรงตามที่ดูมาไม่ผิดไปนักโดยเฉพาะนิสัยของผัวสุดประเสริฐของเธอที่ไม่ค่อยจะโผล่หน้ามาหาสักเท่าไหร่เดือนหนึ่งจะโผล่มาสักที แต่การมาแต่ละครั้งก็ไม่ได้สร้างความอภิรมย์ให้เท่าไหร่นัก เพราะมาก็นอนแยกห้องกันอยู่ดี หนักหน่อยบางครั้งก็พาผู้หญิงคนอื่นมาหยามกันถึงในบ้าน สร้างความเจ็บปวดให้กับวินนี่ตลอด
แต่วินนี่คนใหม่ไม่ติดใจ จะพาใครมาก็เชิญเพราะวินนี่ก็จะไปหาอ่อยผู้เหมือนกัน….
วินนี่คิดอย่างไม่กังวล เพราะเป็นแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องมาผูกมัดกันให้ลำบากใจ ไหน ๆ ก็มาแล้วคงทำอะไรไม่ได้นอกจากปรับตัวอยู่กับมันให้ได้
ชีวิตใหม่ดี ๆ ที่ลงตัว….