บทที่ 19

4209 คำ

คงเป็นเพราะว่านายน้อยหรือนายท่านในบางโอกาสที่นางเรียกชอบเธอมากทำให้นางที่ไม่อยากยอมรับก็ต้องยอมรับให้ได้ ส่วนเจ้าพวกตัวต้นเหตุก็เอาแต่บีบน้ำตาโดยเฉพาะยัยญาญ่าที่เก่งด้านการแสดงมาก “ยัยนั้นมันพลักหนุ โอ๊ย! เจ็บ ฮึกมันพลักหนูมันแช่งหนู ฮึก อะ มันอยากให้หนูตาย มันบอกว่าพี่จะทิ้งหนูไป ฮึก ฮือ...” “ชู่...พอแล้วคนดีไม่มีใครทิ้งอลิสไปไหนหรอกไม่ต้องร้องนะ ไม่ต้องห่วงเงียบซะนะพวกเราอยู่ที่นี่แล้วไม่ต้องร้อง” “อีธานทำอะไรสักอย่างสิ เลือดอลิสเลือดออก เพราะพวกแกถ้าทั้งสองคนเป็นอะไรไปแกตายแน่นังทาส” เคแกนจิกผมของญาญ่าด้วยสีหน้าพร้อมที่จะฆ่าคนได้ตลอดเวลาจนคนอื่นตัวสั่นไปหมดด้วยความกลัวก็จะไม่ให้กลัวได้ยังไงในเมื่อคนตรงหน้าเป็นหมาป่าที่กินเนื้อพวกหมาป่าสามารถจัดการเหยื่อได้อย่างง่ายดายเลยถ้าเกิดหิวหรือโมโห สองเหรอ หมายความว่ายังไง “โอ๊ย! มันปวดมากเลยหนูปวดท้อง ฮึก ปวดมากเจ็บด้วย โอ๊ย!” ร่างบางดิ้นลง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม