บทที่ 3 ของผม

879 คำ
บทที่ 3 ของผม 22 : 00 น. “ หิวหรือยังพี่ ” “ หิวแล้ว ” “ ไปหาอะไรกินก่อนดีกว่า แล้วค่อยกลับมาเอารถก็ได้ ” “ อืม ” “ ผมไปบอกช่างก่อนนะ ” เธอพยักหน้า เหมือนจะอ่อนเพลีย ทำงานมาทั้งวันอยากกลับไปพักแต่ไม่ได้พักเพราะรถดันมีปัญหา แล้วท้องก็หิวจนไส้กิ่วแล้วด้วย เลยไม่ปฏิเสธความหวังดีของเขา “ ไปครับ ” เราทั้งคู่นั่งรถซ้อนท้ายออกมาด้วยกัน มือเล็กเงอะๆงะๆไม่กล้าจับ แต่โดนอีกคนจับไปวางตรงขาไว้ ดึงกลับก็ไม่ได้เขาจับแน่น ขับรถมือเดียวชิวๆ “ ร้านข้าวต้มแล้วกันนะพี่ ” “ อืม ” สั่งอะไรเสร็จก็มานั่งรอ สายตาเธอก็หันไปมองรอบร้านเพื่อมองบรรยากาศรอบๆ “ เมื่อไหร่พี่จะลาออกจากงานแล้วไปสมัครใหม่ในเมืองอะ ผมก็รอมาตั้งนานแล้วนะ ” “ กลัวออกจากงานนี้แล้ว หางานยากอะดิ ” “ เดี๋ยวผมให้เพื่อนหาให้เอาไหม ” “ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวหาเองยะ ” “ ไม่เจอกันนาน พี่สบายดีไหม ” “ ก็...เรื่อยๆ นายล่ะ ” “ สบายแค่กายแต่ใจยังเป็นทุกข์ ” “ เหรอ? ” “ ไม่เชื่อ? ” “ สามเดือนก่อนขึ้นสถานะว่ามีแฟนนี่น่า ” “ ผมขึ้นสถานะเพราะมีคนมาจีบเยอะมาก ” “ โสดเนื้อหอมว่างั้น ” “ ผมขึ้นไว้รอใครคนหนึ่ง ” “ ... ” ไม่พูดต่อเพราะรู้ว่าจะเข้าตัว “ ไม่ถามอะ ว่าใคร ” “ ไม่อยากรู้แล้ว ” “ ฮ่าๆ แล้วพี่มีแฟนตอนไหน ทำไมผมไม่รู้ แมนก็ไม่รู้ด้วยเหรอ ” “ ไม่มีใครรู้เลย ” “ คบกันแบบแอบๆเหรอ ” “ ก็ไม่เชิง ทอมนั่นมันบอกไม่อยากเปิดเผย ” “ แล้วพี่ก็โอเคเหรอ ” “ ใช่ ก็ไม่ได้ทำอะไรผิดกันนี่น่า อีกอย่างแม่ฉันก็ไม่ชอบทอมอะไรนี่ด้วย ” “ ครับ งั้นถ้าพี่โสดมา... ” “ หยุด นายห้ามพูด ตอนนี้ฉันอยากพักใจ ” “ ทำไมพี่ไม่เปิดโอกาสให้กันบ้างล่ะ มาคบกันอีกสักรอบ ผมเชื่อว่าหลังจากนี้พี่จะมีแต่ความสุข ” “ เรียนให้จบก่อนเหอะ ค่อยมีความรักอะ ” “ ได้ แต่พี่ต้องรอผมนะ ” “ นายจะให้ฉันขึ้นคานหรือไง เพื่อนๆบางคนมีลูกแล้ว บางคนแต่งงานแล้วนะ ” “ รอแค่อึดใจเดียวเอง ” “ โด่ง นายฟังฉันนะ นายหาคนที่ดีกว่าฉันได้อีกเยอะ นายอย่าปิดกั้นตัวเองสิ ” “ แต่คนที่ผมชอบคือพี่ ” “ แต่คนที่ฉันชอบต้องมีอายุมากกว่าฉัน ” “ เปิดใจให้ผมสักนิดนะครับ ลองคบกันก่อน ไม่เปิดเผยก็ได้ แอบคบผมก็ยอม ” “ ... ” เธอถึงกับนิ่งมองหน้าเขา ครุ่นคิดไปเรื่อย “ แหม่ๆ เลิกกันไม่ทันข้ามวัน พาผัวใหม่แล้วเหรอจ้ะ เมียจ๋า ” เธอหันขวับไปมองตามต้นเสียง “ ไอ้ทอม แกมาก็ดีแล้ว เอาเงินฉันคืนมานะ ” คิดว่าจะหาตัวยาก ที่ไหนได้มาหาเองเลย “ หึ ไม่มีเว้ย ” “ แกคิดจะเบี้ยวหนี้เลยบอกเลิกฉันใช่ไหมล่ะ ” “ เปล่า ความจริง ฉันไม่ได้ชอบเธอ แต่แค่อยากหลอกเงินเธอก็แค่นั้น ยัยโง่ ” “ หน็อย อีทอมเหี้- ” เธอปรี่ตรงไปหวังจะตบหน้า แต่มือไอ้ทอมมันไวมาก จับไว้แล้วบิด “ โอ๊ยย ” ' พรึ่บ ' ไม่พอแค่นั้นมันยังผลักฉันอีก “ ฮ่าๆ ” “ พี่เมษา เป็นไงบ้างครับ ” “ ก็เจ็บนะสิ ถามได้ นายไปนั่งเลย ไม่ต้องมายุ่ง ” “ ไม่ให้ผมยุ่งคงไม่ได้ ” โด่งไม่ได้พยุงเธอให้ลุกขึ้น แต่เขาดันไปหาไอ้ทอมแทน “ เอาเงินพี่เมษาคืนมา แล้วผมจะไม่เอาเรื่องคุณ ” “ มึงเป็นใคร เป็นชู้มันเหรอ ” “ เปล่า ผมไม่ได้เป็นชู้ แต่เป็นคนที่กำลังจะจีบพี่เขา ” “ ฮ่าๆ ไอ้หน้าอ่อน ระวังนะ ยัยนี่จะหลอกเอา ” ' ผลัวะ ' “ โอ๊ย ไอ้หน้าตัวเมีย มึงต่อยผู้หญิงนะเว้ย ” ไอ้ทอมร้องโวยวายในทันที “ ก็คุณอยากปากพล่อยก่อนทำไม ว่าผมได้ ผมไม่อะไรอยู่แล้ว แต่อย่ามาว่าพี่เมษาของผม ” “ อ่าๆ เมษาของผม ว้ายย ไอ้เด็กละอ่อน ” ไอ้ทอมนี่ปากดีนัก ' เพี๊ยะ ' เท้าไวกว่าสมอง ลุกขึ้นตอนไหนไม่รู้ แต่ที่รู้ๆฟาดใบหน้าไอ้ทอมไปแล้วหนึ่งครั้ง “ โอ๊ย อีนี่ มึงกล้าตบกูเหรอ ? ” “ เออ มึงเอาเงินมาคืนกูเลยนะ ไอ้แมงดา ” เธอไม่ยอมตอกกลับไปทันที “ กูไม่คืน กูไม่มีเว้ย ” “ งั้นมึงกับกูต้องตายกันไปข้างหนึ่ง อีทอมหน้าเหี้- ” เธอจับไหล่ของอีกฝ่ายแล้วบีบ หวังจะให้เจ็บ แต่ไอ้ทอมแรงถึก รูปร่างใหญ่กว่าเธอ มันก็ดิ้นพล่านเพื่อให้หลุด “ พี่ระวัง ” ' ผลัวะ ' ร่างเธอปลิวไปก่อนเพราะโด่งกระชาก ก่อนที่หมัดของไอ้ทอมจะต่อยมา กลายเป็นว่าโด่งรับแทนไป “ โด่ง นายเป็นไงบ้าง ” เธอรีบตรงไปหาเขา ตรงมุมปากมีเลือดกระซิบออกมาแล้ว หลังจากนั้นเจ้าของร้านมาห้ามและแยกพวกเรา 🌲________🌲 นามปากกาผกายมาส
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม