สารวัตรหมากกักตุนความหอมหวานจากเรือนร่างงดงามอย่างคนเอาแต่ใจ เขาปลดปล่อยหยาดน้ำแห่งชีวิตเข้าใส่ร่างหล่อนหลายครั้งตั้งใจจะให้ท้องป่อง เอาสดๆ ไม่มีคำว่าถอดถอนออกมาปล่อยข้างนอก จิรดาเห็น ทว่าหล่อนไม่ได้คัดค้าน เขาอุ้มจิรดาออกจากห้องน้ำมาสานต่อสวาทบนเตียง เสร็จไปหลายน้ำหมากก็ยังไม่ยอมปล่อยจนกระทั่งหกโมงเย็น เขายอมปล่อยออกจากอ้อมแขนอุ่นและเร่งหญิงสาวให้ใส่เสื้อผ้า
“เร็วๆ สิ แม่ผมรอกินข้าวเย็น”
“ก็ใครล่ะที่ทำให้ช้า”
จิรดาด่าเขาตลอดทางทั้งจากในห้อง ออกมาข้างนอก ขึ้นรถแล้วก็ยังด่าหาว่าเขาสับปลับ หลอกลวง ปลิ้นปล้อน ฉกฉวยโอกาส บ่นยาวจนกระทั่งรถเช่าขับเข้ามาภายในรั้วบ้านทรงไทยหลังใหญ่ขนาดสองชั้น รอบบ้านอาณาเขตกว้างขวางมีกลุ่มคนออกมาให้การต้อนรับ
จิรดามองผ่านกระจกรถยนต์ออกไปเห็นผู้หญิงวัยกลางคนหน้าตาดีกำลังพยุงหญิงชราออกมารอหน้าเรือน
จิรดารู้ว่าหมากเป็นคนมีฐานะ ทางฝั่งพ่อรับราชการตำแหน่งใหญ่โต
