เกมรัก ลิขิตสวาท EP.03
1145 คำ
ชายหนุ่มรั้งสะโพกกลับขึ้นมาผลักดันตัวเองลงลึกสู่เธอ ในขณะที่กายเขาเริ่มเกร็งอย่างปวดร้าว เขาทะยานจนสุดตัวการปลดปล่อยสายธารแห่งรักใส่เธอ ก่อนจะล้มตัวลงมาทาบทับเรือนร่างงามอย่างหมดแรงโดยที่ร่างกายของเขาและเธอยังเชื่อมต่อกันอยู่
“คืนนี้น้ำจะนอนกับผมไหม” กิติขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาถามร่างอวบอั๋นที่เขานอนทับอยู่
พิมพ์นาราลืมตาขึ้นมามองใบหน้าหล่ออย่างชั่งใจ เธอกำลังคิดอยู่ว่าคืนนี้เธอจะตัดสินใจกลับบ้านหรือจะนอนต่อกับเขาที่นี่ เพียงไม่นานใบหน้างามก็จ้องมองสบตาคมที่มองเธอด้วยความหิวกระหาย เธอรู้ได้ทันทีเลยว่าชายหนุ่มกำลังคิดที่จะทำอะไรอยู่ และมันก็เป็นสิ่งที่เธอต้องการและชื่นชอบเสียด้วย
“ได้สิ...คืนนี้น้ำจะนอนกับแต้ที่นี่”
แล้วยกแขนทั้งสองข้างโอบต้นคอแข็งแรงเป็นการยืนยันคำพูด ในขณะที่สะโพกงามกำลังขยับวนไปมาอย่างกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย
“ยังไหวใช่ไหมน้ำ ถ้าผมจะทำมันอีกครั้ง”
“ไหวสิ...แต้เถอะมีแรงรับอารมณ์น้ำไหวหรือเปล่า”
ไม่เพียงแต่พูดแต่พิมพ์นารายังยกสะโพกตัวเองเพื่อให้แก่นกายที่เชื่อมอยู่ดิ่งลึกลงไปในกายเธอมากขึ้น กิติถึงกับสูดหายใจเข้าลึกๆ รู้สึกพึงพอใจกับความต้องการพิมพ์นาราไม่น้อย นี่ยังไงล่ะเขาถึงได้ติดแหง็กไปไหนไม่รอด ถึงเขาจะมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนเร่าร้อนอารมณ์รุนแรงเท่ากับพิมพ์นาราเลยซักคน
ชายหนุ่มก้มลงมองใบหน้าของเธออย่างปรารถนา ไฟพิศวาสกำลังลุกโพลงขึ้นมาอีกครั้งเมื่อแก่นกายกำลังผงาดขึ้นมาอย่างรวดเร็วเพราะแรงกระตุ้นจากเธอ ไม่นานเสียงดังครวญครางของทั้งสองก็ดังขึ้นมาอีกครั้งแล้วก็อีกครั้งอย่างมึนเมาไปกับความปรารถนาอันเร่าร้อนของกันและกัน
/////////
พณิตพิชาตื่นขึ้นมาแต่เช้าเพราะวันนี้เธอนัดกับแฟนหนุ่มที่บ้านของปนัดดาเพราะเธอมีปัญหาหลายเรื่องที่ต้องการจะปรึกษาปนัดดาในวันนี้ ร่างบางระหงเดินลงมาจากด้านบน แต่เธอยังไม่ทันก้าวพ้นบันไดเสียงเรียกของพี่เลี้ยงสาวก็ดังขึ้นมาเสียงก่อน
“คุณลูกแก้วค่ะ”
“มีธุระอะไรหรือคะพี่วรรณ”
“เมื่อคืนคุณน้ำไม่กลับบ้านอีกแล้วค่ะ เราจะทำยังไงดีคะ หากคุณท่านกลับมาตอนนี้มีหวังเกิดเรื่องแน่”
วรรณเอ่ยถามคุณหนูของเธออย่างกังวล แม้เธอจะไม่ได้เลี้ยงคุณน้ำหรือพิมพ์นารามากับมือ แต่เธอก็รู้สึกเป็นห่วงคุณหนูคนนี้ไม่น้อย นิสัยของคุณลูกแก้วต่างจากน้องสาวอย่างสิ้นเชิง คนหนึ่งเรียบร้อย อ่อนหวาน มารยาทงาม แต่อีกคนหนึ่งกลับเป็นสาวเปรี้ยว นิสัยหยาบกระด้าง ไม่มีความอ่อนหวานอย่างผู้เป็นพี่ แม้จะมีบิดามารดาคนเดียวกัน แต่เธอก็ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพี่น้องตระกูลศิริไพบูรณ์ถึงได้ต่างกันเช่นนี้
“พี่วรรณให้ใครโทรศัพท์หาน้ำหรือยังคะ เกิดคุณพ่อกลับมาเร็วมีหวังบ้านแตกแน่ๆ”
“โทรหาแล้วค่ะ แต่คุณน้ำเธอปิดมือถือ”
“คงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ถ้าคุณพ่อกลับมาก่อนที่น้ำจะกลับมา พี่วรรณก็เรียนท่านไปว่าน้ำออกไปทำธุระหรืออะไรก็ได้ ลูกแก้วไม่อยากให้คุณพ่อท่านกังวล ส่วนเรื่องที่ว่าน้ำหายไปไหน เดี๋ยวน้ำก็คงบอกลูกแก้วเองแหละค่ะ”
หลายครั้งแล้วที่พิมพ์นาราทำแบบนี้ หากบิดาต้องเดินทางไปประชุมหรือไปดูงานครั้งใดพิมพ์นาราก็จะเป็นแบบนี้ประจำ เธอเตือนจนไม่รู้จะเตือนน้องสาวคนนี้ยังไงแล้ว
พอเตือนเธอก็โดนน้องสาวตอกกลับจนหน้าหงายไปหลายครั้งแล้ว สุดท้ายแล้วเธอก็เลยเลิกสนใจ หากพิมพ์นาราไม่ฟังเธอถึงพูดไปก็เหนื่อยเปล่า เพราะตัวเธอเองก็แทบจะเอาตัวไม่รอด
“แล้วนี่คุณลูกแก้วจะไปไหนแต่เช้าล่ะคะ”
“ลูกแก้วจะไปหายัยนัสที่บ้านนะคะ”
เธอตอบเสียงเบาหวิว พยายามหลบสายตาของพี่เลี้ยงสาว ในใจก็นึกหวั่นอยู่เหมือนกันหากเธอตัดสินใจที่จะออกไปอยู่ข้างนอก
“ค่ะ”
“ลูกแก้วไปนะคะพี่วรรณ”
“ค่ะ...แล้วอย่ากลับมาเย็นนะคะ เดี๋ยวคุณท่านกลับมาจะลำบาก”
วรรณยืนมองคุณหนูของเธอเดินจากไปด้วยหัวใจไม่สั่นไหว มันเป็นความรู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก แค่เห็นสายตาอ้างว้างคู่นั้นก็ยิ่งเป็นกังวล นึกย้อนไปเมื่อวันก่อนที่ประมุขใหญ่ของบ้านโวยวายเรื่องงานที่คุณหนูของเธอเข้าไปทำ
เธอก็ไม่เข้าใจอะไรนัก เพราะไม่ได้เข้าไปฟังจนจบ
แต่ที่เธอไม่เข้าใจ ทำไมคุณพิชัยถึงไม่ยอมให้ลูกสาวคนโตเข้าไปช่วยงานที่บริษัท
/////////
พชรพงศ์ขับรถตรงไปยังบ้านของปนัดดา เพราะนัดกับคนรักเอาไว้เมื่อคืน วันนี้เขากะจะชวนสองสาวไปเที่ยวพักผ่อนเสียหน่อย ช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาต้องเข้าไปช่วยงานพี่ชายที่บริษัท เลยทำให้ไม่มีเวลาไปหาพณิตพิชาเลย อีกไม่กี่วันพิชิตพงศ์ก็จะกลับมาจากญี่ปุ่นแล้ว
เขาคงมีเวลาไปหาคนรักได้บ่อยขึ้น ทุกครั้งที่พี่ชายไปดูงานหรือไปประชุม ก็จะเป็นเขาที่ต้องเข้าไปดูแลงานในบริษัทแทนเสมอ เขาเริ่มเข้าไปศึกษางานที่บริษัทตั้งแต่สองปีที่แล้ว หลังจากที่ได้รู้จักและคบหากับพณิตพิชา เขารู้เพียงว่าอนาคตข้างหน้าเขาจะต้องปกป้องคนที่เขารัก และจะต้องพิสูจน์ให้บิดาของคนรักยอมรับในตัวเขาให้ได้
“ผมสงสารคุณจังเลยลูกแก้ว ผมขอเวลาซักสามปีเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว แล้วผมจะไปขอลูกแก้วกับคุณลุง”
พอนึกถึงใบหน้าของคุณพิชัยแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างสงสัย ในเมื่อพณิตพิชาและพิมพ์นาราต่างก็เป็นลูกสาว แต่ทำไมถึงได้ให้ความสำคัญกับลูกสาวทั้งสองไม่เท่ากัน
เขาได้แต่คิดว่าบางทีคนรักอาจจะไม่ใช่ลูกของคุณพิชัยด้วยซ้ำ แต่หากสังเกตให้ดีๆ ทั้งสองก็หน้าตาคล้ายกัน เป็นพิมพ์นาราซะอีก ที่หน้าตาต่างไปจากคุณพิชัยและพณิตพิชา
พชรพงศ์ได้แต่สับสนกับความสัมพันธ์ของครอบครัวของคนรัก อยากถามเหมือนกันแต่เกรงว่าจะเข้าไปก้าวก่ายปัญหาครอบครัวของแฟนสาวมากเกินไป
///////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
