"ยอกย้อน! นี่มันบ้านของฉันนะ" เขากดเสียงต่ำบ่งบอกว่ากำลังอดทนอยู่
"ฉันก็เป็นลูกสาวของคุณ เป็นลูกสาวของนายใหญ่ เพราะฉะนั้นฉันก็มีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้เหมือนกัน"
"ก็ได้! ถ้าเธออยากให้คริสเตียนค้างที่นี่ก็ได้ และฉันก็จะจัดห้องให้เขาใหม่ แต่มีข้อแม้ว่าเธอจะต้องเข้ามานอนในห้องของฉัน" คาลล์ยื่นข้อเสนอไปเช่นนั้นทำให้แอลล์หันขวับมามองใบหน้าหล่อคมคายที่กำลังบึ้งตึงของมาเฟียหนุ่มด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองใจ
"ไม่นอนก็ได้! ในเมื่อเจ้าของบ้านเขาไม่เต็มใจฉันก็ไม่อยากนอนหรอก" คริสเตียนพูดแทรกขึ้น แอลล์ชักสีหน้าบึ้งตึงและหยัดกายลุกขึ้นเพื่อเดินไปนั่งโซฟาตัวเดียวกันกับคริสเตียน
"ไม่เห็นต้องไปสนใจคำพูดของคาลล์เลย"
"ฉันไม่ได้สนใจเขาแต่ฉันมีศักดิ์ศรีมากพอ เธอต่างหากต้องระวังตัวไว้ดีๆ ที่นี่มันถ้ำเสือรังตะเข้ เธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวที่กำลังตกอยู่ในอันตราย ถ้ามีอะไรโทรหาฉันได้ตลอดเวลาเลย" คำพูดของเด็กหนุ่มไม
