"ฉัน...ฉันก็ว่าจะไปหาคาลล์นั่นแหละ แต่ว่าพอเดินมาถึงตรงนี้ก็เปลี่ยนใจไม่อยากคุยกับเขาแล้วก็เลยกำลังจะเดินไปหาอะไรกินในห้องครัว ตอนมื้อเที่ยงยังไม่ได้กินอะไรเลยเพราะเจ้านายของคุณเขาโกรธฉันซะก่อน" แอลล์ตอบสีหน้าบึ้งตึงทำให้เมสันคลี่ยิ้มเล็กน้อย
"นายคงไม่พอใจเรื่องคุณเจมส์นะครับ อยู่ๆจะให้ผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้มาหมั้นกับคุณหนูนายก็คงไม่ยอมง่ายๆ"
"ทำไมคาลล์ถึงจะไม่ยอมในเมื่อเจมส์ก็คือคนที่คุณพ่อของฉันเขาไว้ใจและเลือกมา" แอลล์เอียงคอถามสีหน้าสงสัย
"ผมเชื่อว่านายใหญ่สอนคุณหนูมาตลอดนะครับว่าอย่าไว้ใจใครง่ายๆ ถึงแม้ว่าจะรู้จักกันดีมากแค่ไหนก็ไม่ควรที่จะไว้ใจ และก็ไม่ควรมองคนแค่ภายนอก" เมสันพูดเท่านั้นก็โค้งศีรษะลงเล็กน้อยแล้วเดินออกไป เเอลล์ไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่เมสันพยายามจะสื่อออกมา และเธอก็ไม่สามารถหยุดคิดเรื่องที่เมสันและจอห์นพูดคุยกันออกจากหัวสมองไปได้
"แต่ที่แน่ๆฉันเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง
