.
.
.
‘รู้อยู่แล้วว่ามันคงเป็นได้แค่ Hopeless Love ..’
.
.
.
.
‘รักที่ไม่มีหวังเลย..’
.
.
.
ร่างบางขยับเบาๆก่อนตากลมจะค่อยๆปรือขึ้นมองไปรอบๆและพบว่าทารกน้อยยังคงหลับอยู่ มีอาร์เอื้อมมือไปกระชับผ้าห่มให้ลูกน้อยเบาๆก่อนรู้สึกถึงแรงกอดรั้งที่เอวบางเรียกความสนใจให้อีกคนหันไปตามเจ้าของมือหนานั่น..ปรากฏร่างสูงที่ยังคงหลับอยู่ทั้งๆที่แขนแกร่งยังโอบกอดเอวเล็กไว้กับตัว
“หืม.. คุณเองก็ยังไม่ตื่นหรอเนี่ย” ร่างเล็กส่ายหัวเบาๆให้การหลับแบบไม่รู้ตื่นของร่างหนาข้างๆก่อนค่อยๆขยับตัวออกจากอ้อมกอดของอีกคนและไม่ลืมที่จะหันมากระชับผ้าห่มให้ร่างสูงพลางนั่งมองใบหน้าหล่อที่หลับใหลอยู่อย่างนั้นครู่ใหญ่..
“ขอบคุณที่ส่งลูน่ามาอยู่กับฉันนะ..” มือเล็กลูบแก้มชายหนุ่มเบาๆพร้อมรอยยิ้มจางๆบนหน้าสวย
“เอาหละวันนี้มีอะไรต้องทำหลายอย่างเลย ต้องไปซื้อของใช้ลูกด้วยแหะ” ว่าแล้วก็ค่อยๆลุกอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้
