Chapter.22 เพื่อน / Nc20++
วาโยกดปลายลิ้นลงบนยอดถันสีเข้มส่งผลให้โลเรนโซ่หลุดจากภวังค์ความคิด ร่างใหญ่ผวาหลุดครางเสียงแผ่วออกมา
“ซี้ดด”
“ได้ยินมั้ยคะ”
“หืม? เธอว่าอะไรนะ”
“ใจลอยไปถึงไหนคะ? ฉันกำลังถามว่าคุณอนุญาตให้ไปเจอเพื่อนใช่มั้ย? ถ้าให้ไปฉันขึ้นขย่มให้”
“ชิ เธอนี่มันจริงๆเลย” เขาเบือนหน้าออกด้านข้างพลางอมยิ้ม
“ยังจะมาถามอีก” นิ้วใหญ่ลูบไล้ส่วนปลายมีน้ำใสเยิ้มไหลออกมา “รีบๆเลย น้ำฉันเยิ้มแล้วดูสิ”
ร่างขาวโพลนอล่างฉ่างถ่างขาออกกว้าง อาการประหม่าและกังวลแสดงให้เห็นชัดเจน เพราะแววตาเย็นชาดูไร้หัวใจคู่นั้นคอยลอบมองเธออยู่ตลอด
“มานี่เร็ว”
“อุ๊ย มะ ไม่เอาค่ะ” มือเล็กดันอกแกร่งอย่างขัดขืน สะโพกกลมกลึงถูกยกลอยขึ้นมาจ่อใบหน้าคมคาย
“ทำไมฮื้ม?”
“ฉันอาย” พวงแก้มทั้งสองแดงปลั่งเมื่อถูกปลายนิ้วใหญ่แตะสัมผัสกลีบผกาอูมนุ่มแหวกแยกออกชื่นชมหลืบเร้นสีหวานภายใน
“อายทำไม สวยออก”
“คะ?” นี่เ
