บทที่ 7

1373 คำ

"ไปไหนแล้ว" พอประตูเปิดเข้ามาพร้อมกับแสงไฟของคนที่อยู่ด้านนอก แต่ในห้องนั้นกลับไม่มีเธออยู่แล้ว สิงหราชรีบเดินไปดูหน้าต่าง เธอคงจะหนีไปทางนี้แน่ ..เพราะว่าบ้านหลังนี้เป็นบ้านชั้นเดียว เธอคงจะเตรียมลู่ทางไว้เพื่อหนีด้วย "มองอะไร! ตามไปสิ!!" ชายหนุ่มหันมาตะคอกลูกน้อง เขารีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ แล้วก็ตามออกมาด้านนอกเหมือนกัน "เจอไหม" "หายไปแล้วครับเสี่ย" "แค่ผู้หญิงคนเดียวยังตามไม่ได้ เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ!" "เสี่ยจะไปไหนครับ" แชมป์เห็นสิงหราชเดินมาที่รถ ก็เลยรีบวิ่งตามมา "พวกมึงไม่ต้องตามมา! ทำงานไม่ได้เรื่องสักคน!!" คนร่างสูงเดินไปประจำที่คนขับแล้วก็... บรื้นนนน~~ เขาออกตัวรถอย่างเร็ว เพื่อที่จะตามไปดูว่าสิ่งที่คิดไว้มันเป็นจริงตามที่เขาคิดไหม ถึงแม้บอกให้ลูกน้องไม่ต้องตาม แต่พวกเขาก็เป็นห่วง วิ่งมาขึ้นรถอีกคันแล้วขับตามหลังไป สิงหราชใช้เวลาขับรถเพียงไม่นาน ก็มาหยุดอยู่ที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม