ผัวจ้างรัก

ตอนที่ 3

“ฉันเป็นประเภทบ้างานน่ะค่ะ อดัมส์” ตอบแล้วหันไปสบนัยน์ตาสีน้ำเงินเป็นประกายคู่นั้นด้วยท่าทีประหม่า “พี่อาจจะไม่เชื่อนะคะ แต่พ่อแม่ฉัน พวกท่านรู้ดีว่าฉันเป็นแบบนี้”

“แม้แต่การจูบหรือกอด...เธอก็คงไม่เคยสินะ”

อดัมส์ลดเสียงลงแผ่วต่ำ ดวงตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าสวยหวานของหญิงสาวซึ่งตอนนี้เธอไม่ใช่รุ่นน้องของเขาในมหาวิทยาลัย แต่อยู่ในฐานะ นายจ้าง แต่เขาก็อยากถามอรอิสราตั้งแต่พบหน้าเธอครั้งแรกหลังเรียนจบเหลือเกินว่า มีใครเคยบอกเธอบ้างหรือเปล่าว่าเธอเป็นผู้หญิงชาวเอเชียที่สวยและมีรูปร่างเล็กบอบบางสมส่วน

หญิงสาวเป็นฝ่ายเงียบ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรนอกจากสบนัยน์ตาของเขาตอบ และโดยไม่ทันรู้ตัว ใบหน้าของเขาโน้มลงมาใกล้กับเธอมากขึ้นทุกขณะ ลมหายใจของเขาทำให้เธอร้อนรุ่มขึ้นมา อรอิสราหายใจขัดจนแทบจะกลายเป็นกลั้นหายใจ อยู่ใกล้ผู้ชายหล่อ ๆ แล้วมันทำให้เธอวาบไหวไปหมด ไม่เคยเป็นแบบนี้ เธอคิดถูกหรือผิดแน่หนอที่ชวนเขามาเล่นเกมตบตาพ่อแม่ถึงฟีนิกส์

“ฉะ...ฉันไปอาบน้ำก่อนดีกว่าค่ะ”

“เรนี่”

อดัมส์เรียกชื่อเธอพร้อมทั้งรั้งแขนของหญิงสาวไว้ ตัวเขาร้อนกว่าเธอหลายเท่าและเหมือนมีไฟแล่นผ่านเข้าไปตามแขนของอรอิสรา เธอกำลังจะอ้าปากพูดแต่แล้วก็ไม่ทันริมฝีปากหยักนาที่ประกบปิดปากของเธอไว้พร้อมทั้งบดคลึงเบา ๆ

ดวงตาคู่งามเบิกโพลงอยู่ชั่วครู่ มันเป็นจูบแรกในชีวิตของหญิงสาวที่ทำแต่งาน งาน และงาน อรอิสราวูบวาบไปหมดทังตัว ร่างสาวสะท้านสั่นจากรสจุมพิตที่ลิ้นของเขาล้วงลึกเข้าไปในปากของเธอและพลิกพลิ้วอยู่ในนั้นเนิ่นนาน

โอ...นี่อดัมส์กำลังละเมิดข้อตกลงระหว่างเธอกับเขาหรือเปล่า ไม่นี่นา...อรอิสรานึกแทบไม่ทัน ไม่มีข้อตกลงอะไรทั้งนั้นนอกจากสัญญาว่าเมื่อหมดเวลาหนึ่งสัปดาห์เธอจะจ่ายเช็คให้เขา

“อืม...อืม”

เสียงหวานดังในลำคอ หญิงสาวบอกไม่ถูกว่ามันเป็นเสียงที่เกิดจากความมึนงงหรือความพึงพอใจจากข้างในของเธอกันแน่ เธออาจจะปลาบปลื้มในความหล่อเหลาและหลงเสน่ห์ของอดัมส์ เบรลอนเป็นทุนเดิม แต่มันไม่ควรจะล้ำเส้นหรือเลยขอบเขตของความชื่นชมมากขนาดนี้

อดัมส์บดเคล้าริมฝีปากของเขากับกลีบปากนุ่มราวกับหิวกระหาย ลิ้นของเขาซอกซอนในปากของเธอราวกับจะค้นหาอะไรบางอย่าง ซึ่งมันคือความหวานฉ่ำที่เขาปรารถนาจะสัมผัสมันตั้งแต่พบหน้าอรอิสราครั้งที่สองนับตั้งแต่จากกัน อาจจะเร็วไป แต่เขาก็มีข้อแก้ต่างให้ตัวเองกับการกระทำที่เกิดจากความตั้งใจครั้งนี้

“อดัมส์”

หญิงสาวปรือตาขึ้นพร้อมทั้งครางชื่อเขาแผ่ว ๆ เมื่อนายแบบหนุ่มเลื่อนริมฝีปากของเขาออก ความหวานละมุนของกลีบปากนุ่มยังติดอยู่บนปากและลิ้นของเขา ให้ตายเถอะ พระเจ้า! ...เขายังไม่อยากหยุดจูบเธอตอนนี้เลย

“เรนี่...พี่ก็แค่...อยากจะลองทำให้มัน...สมจริงเหมือนที่เราต้องเล่นละครตบตาพ่อกับแม่ของเธอเท่านั้น”

ชายหนุ่มกล่าวออกมาด้วยเสียงแหบเบาจนแทบจะเป็นกระซิบแต่หญิงสาวก็ได้ยินสิ่งที่เขาพูดชัดเจน ทำไมเธอไม่โกรธเขาล่ะ ร่างกายของเธอไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลยนอกจากแก้มเนียนที่เปลี่ยนเป็นสีแดงปลั่ง

“ฉะ...ฉัน...อาบน้ำก่อนนะคะ”

อรอิสราขยับถอยจากอ้อมแขนของชายหนุ่มที่เผลอกระชับร่างเธอไว้แน่นเมื่อครู่ อดัมส์จำต้องปล่อยให้เธอเดินหายเข้าไปในห้องน้ำส่วนตัวเขาก็ได้แต่นั่งถอนใจและบอกตัวเองว่า

เธอเป็นนายจ้าง...ส่วนเขาเป็นลูกจ้างของเธออยู่ตอนนี้

แต่ให้ตายเถอะ! เขากำลังคิดถึงใบหน้าสวยหวานของเธอปากของเธอ ลิ้นเล็ก ๆ ที่ตอบสนองเขาอย่างไม่ประสีประสาเมื่อครู่และร่างนุ่มที่กรุ่นกลิ่นหอมอวลไอยามเขาตระกองกอดเธอ...มันก็แค่บทบาทของสามีรับจ้าง กับผู้หญิงวึ่งครั้งหนึ่งเขาเคยแอบรักเท่านั้น อดัมส์บอกตัวเองอย่างสับสน

อรอิสราหายเข้าไปในห้องน้ำกว่าครึ่งชั่วโมง สำหรับหญิงสาวนี่เป็นคืนแรกยิ่งกว่าการต้องเข้าห้องหอจริง ๆ อย่างไรอย่างนั้น แต่เธอจะออกไปจากห้องตอนนี้ไม่ได้ เพราะมันจะทำให้พ่อกับแม่ของเธอสงสัย

ร่างเล็กบอบบางก้าวออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนผ้าซาตินเนื้อบางแต่สวมทับด้วยเสื้อคลุมเนื้อเรียบลื่นสีงาช้าง เธอก้าวไปหยุดที่เตียงและเห็นว่านายแบบหนุ่มกำลังนั่งเล่นตุ๊กตาหมีขนปุยที่วางเรียงรายอยู่หลายตัวบนเตียงกว้าง อดัมส์ซึ่งอยู่ในเสื้อเชิ้ตกางเกงแสล็คเงยหน้ามองหญิงสาว เขาบิดริมฝีปากหนาทว่าทรงเสน่ห์บนใบหน้าคร้ามเข้มเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน

“เธอยังชอบเล่นของแบบนี้อยู่หรือ เรนี่”

ชายหนุ่มชูตุ๊กตาขนปุยขึ้นและเลิกคิ้วเป็นเชิงตั้งคำถาม แต่ใบหน้าของเขาตอนนี้ช่างมีเสน่ห์สะกดใจหญิงสาวจนเธออดที่จะเกิดความประหม่าขึ้นมาอีกไม่ได้

“ฉันชอบเก็บสะสมมันไว้ค่ะอดัมส์”

“เหมือนเด็กสาวที่กำลังอยู่ในโลกแห่งความฝัน”

เขากล่าวขณะที่ร่างเล็กบอบบางหย่อนตัวลงนั่งขอบเตียง กลิ่นสบู่ภายในห้องแอร์คอนดิชั่นเย็นฉ่ำกรุ่นกำจายมาแตะจมูกเขา อดัมส์อดไม่ได้ที่จะพิศมองความผุดผาดของหญิงสาวหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จใหม่ ๆ

หยดน้ำเล็ก ๆ ยังเกาะพราวอยู่บนใบหน้าสวยหวาน เรือนผมสีน้ำตาลอ่อนเป็นประกายถูกปล่อยยาวเคลียไหล่ ผิวขาวผุดผาดที่ลำคอและเนินอกเห็นรำไรในชุดนอนสมทับด้วยเสื้อคลุมคอกว้าง

ดวงตากลมโตคู่นั้นของอรอิสราสะกดความรู้สึกของเขาตั้งแต่แรกเห็น มันเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาเหมือนเด็กสาวทั้งที่ตอนนี้เธออายุยี่สิบสี่ แต่นายแบบหนุ่มวัยห่างกันเพียงห้าปีก็รับรู้ได้ถึงความเปล่งประกายที่เฉิดฉายอยู่ในตัวของหญิงสาว นับตั้งแต่ได้รู้จักเธอเมื่อครั้งนั้น

เขาตกลงรับข้อเสนอของเธอเหมือนเด็กเล่นขายของ แต่เหนือสิ่งอื่นใดเขาเองก็ใช่ว่าจะรับปากกับใครได้ง่าย ๆ เช่นกัน อดัมส์ เบรลอน นายแบบที่ใครก็ต้องการตัวขึ้นชื่อว่าเรื่องมากเกี่ยวกับข้อตกลงเหมือนกัน แต่สำหรับงานนี้เขาเต็มใจรับมันเต็ม ๆ

“พี่รู้ว่าเธอมีความฝันบรรเจิดแบบสาว ๆ”

เขากล่าวขึ้นมาลอย ๆ ราวกับไม่จงใจแต่ก็ทำให้หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจขึ้นมา

“ความฝันบรรเจิดอย่างนั้นหรือคะ?”

เขาหรี่ตาลงข้างหนึ่งขณะขยับตัวเข้ามาใกล้และโน้มใบหน้าลงมาหา