บทที่ 7

660 คำ
ห้องบ้าอะไรไม่มีโซฟาให้นั่งเลย.. หญิงสาวทำได้แค่คิดอยู่ในใจ เธอลากเก้าอี้ที่มีอยู่ตัวเดียวมานั่งมุมหน้าต่าง ห้องนายแพทย์เซอร์เวย์นอกจากชั้นวางหนังสือ เตียงที่ใช้นอนพักผ่อนและโต๊ะทำงานแล้ว นอกนั้นก็ไม่มีอะไรนอกจากเก้าอี้อีกตัวที่เธอลากไปนั่ง เพราะห้องของเขาไม่เคยรับแขก ถ้าจะรับแขกก็ใช้อีกห้องหนึ่ง "??" นี่อะไรกัน ..เขานั่งทำอะไรอยู่ที่โต๊ะทำงานครู่หนึ่ง แล้วก็เดินไปนอนลงที่เตียงโดยไม่ได้พูดอะไรกับเธอเลย เมื่อคืนนี้เขาไม่ได้นอนเลยเพราะอยู่ในห้องผ่าตัดทั้งคืน คิดว่าจะเคลียร์งานที่ค้างไว้แต่ทนความง่วงไม่ไหว ตกลงเขาจะเอายังไงกับเรากันแน่ จะถามก็ไม่กล้า เมื่อคืนนี้ตอนเขาบอกให้ขึ้นมารออยู่บนห้องเธอก็ขึ้นมา ข้าวก็ยังไม่ได้กินแถมน้ำก็ยังไม่ได้อาบ สองชั่วโมงผ่านไป.. พอเห็นว่าเขาขยับตัวเธอก็มีรอยยิ้มขึ้นมา อยากจะขอลงไปข้างล่าง แต่เขาก็ทำแค่ขยับแล้วก็นอนหันหลังให้ อ๊อยยหิว เป็นห่วงแม่ก็ห่วง และตอนนี้ต้องได้มาห่วงท้องตัวเองอีก อีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไป.. "คุณหมอคะ" ตายเป็นตายสิ ถ้าอยู่แบบนี้เธอก็จะตายเหมือนกัน "มีอะไร" ตื่นแล้วเหรอ? หญิงสาวค่อยๆ เดินเข้าไปชะโงกหน้ามอง เพราะได้ยินเสียงเขาตอบรับแต่ไม่เห็นลืมตาเลย ขณะที่ใบหน้าสวยหวานชะโงกเข้าไปใกล้..อีกฝ่ายก็ลืมตาขึ้น "อุ๊ย..คือ ฉัน" "ห้ามเข้าใกล้ผม" "คะ?" "อยากพูดอะไรก็ถอยออกไปก่อน" "แปลกคน เออ..ขอโทษค่ะ" หญิงสาวรีบขยับออกมา "ฉันหิว" "?" ชายหนุ่มมองไปดูนาฬิกาที่ติดอยู่ผนังห้อง "เดี๋ยวจะให้คนเอาขึ้นมาให้" "ฉันอยากจะบอกอะไรอีกอย่าง ฉันไม่มีเสื้อผ้า" ต้องรีบชิงพูดก่อนกลัวว่าเขาจะหลับไปอีก "ผนังตรงนั้นเป็นตู้" "คะ?" หญิงสาวเดินไปสังเกตดู อะไรจะลับลมคมในขนาดนี้ เพราะเธอคิดว่ามันเป็นแค่ผนังห้องธรรมดา "หือ?" พอเอามือแตะประตูตู้เสื้อผ้าก็เปิดออก "มีแต่ชุดผู้ชายนี่คะ" แถมจัดไว้เป็นระเบียบเรียบร้อยมาก แต่ละเฉดสีเรียงกันไว้อย่างดี "มีของผู้หญิงน่ะสิแปลก คุณเลือกใส่ได้เลย" "??" ..ถ้าจะบอกว่าชุดชั้นในไม่มีก็อายที่จะพูด เซอร์เวย์ลุกขึ้นจากที่นอนแล้วก็เดินมาสวมเสื้อสูท "คุณหมอจะไปไหนคะ" "มีผ่าตัดต่อ" "แล้วฉันล่ะคะ" "เดี๋ยวแม่บ้านเอาข้าวขึ้นมาให้" "??" นี่อะไรกัน เขาจะขังเราไว้ในห้องทำงานทำไม ..จะพูดมากไปกว่านี้ก็ไม่ได้ เพราะฝากชีวิตแม่ไว้กับเขา พอนายแพทย์เซอร์เวย์ออกไปเพียงไม่นาน แม่บ้านก็จัดหาอาหารมาให้ "ขอบคุณค่ะ" เห็นสายตาคนที่มองแล้วรู้สึกแปลกๆ ที่แม่บ้านมองเพราะไม่เคยเห็นคุณหมอพาใครขึ้นมาห้องนี้ หลายชั่วโมงผ่านไป.. ถ้าเขาเข้าห้องผ่าตัด อย่างน้อยก็ 5 ชั่วโมง เพราะผ่าตัดแต่ละเคสต้องใช้เวลามาก กลับมาถึงห้องก็เห็นเธอนอนหลับอยู่บนเตียง ชายหนุ่มหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป เช้าวันต่อมา.. "??" ไอยวริญตื่นขึ้นมาพบว่าบนเตียงไม่ได้มีเธออยู่แค่คนเดียว หญิงสาวรีบมองสำรวจร่างกาย เพราะเธอสวมแค่เสื้อเชิ้ตของเขา แถมไม่มีชุดชั้นในใส่ เขาไม่ได้ทำอะไรเราเหรอ? คิดว่าจะถูกลักหลับซะแล้ว ตกลงเขาเป็นผู้ชายเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ไหม แต่ถ้าเป็นแบบที่คิดไว้ก็ดีน่ะสิ เธอจะได้ปลอดภัย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม