นายพรินซ์ปีศาจ ไม่ได้มาเข้าเรียนอีกตามเคย ก็ใช่สิครับ แม่งจะมาทำไมในเมื่อมันไม่ใช่นักศึกษาของที่นี่ด้วยซ้ำไป ปรากฏว่าทั้งพี่เวียร์ น้ำมนต์และนายปีศาจต่างเป็นสายลับจากกรมตำรวจที่เข้ามาสืบหาเบาะแสแก๊งกระทิงทองซึ่งเป็นแก๊งค้ายาเสพติดที่เจาะกลุ่มนักศึกษาโดยเฉพาะ
ส่วนผมเหรอครับ ตอนนี้นอกจากที่ได้เสียพรหมจรรย์สมใจแล้ว ผมก็กลายเป็นหมาหัวเน่าที่ถูกทอดทิ้งให้เดินลอยไปลอยไปอยู่ในมหาวิทยาลัยตัวคนเดียวเหมือนพวกถูกเพื่อนเลิกคบ
ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ถึงผมจะเรียนกันคนละคณะกับพี่เวียร์ แต่ผมก็มักจะเจอหน้าเขาอยู่ในห้องเคมีบ้าง ห้องอาหารบ้าง แต่ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมกลับไม่เห็นแม้แต่เหงาของเฮียผู้กองคนนี้เลยแม้แต่น้อย สามัคคี รวมพลัง รักชาติกันจริง ๆ สามคนนี้ พอชาติต้องการแม่งหายหัวไปช่วยชาติกันหมด
หลังจากผมนอนร้องไห้กอดหมอนตัวเองเป็นบ้าเป็นหลังอยู่เกือบอาทิตย์ ผมจึงตัดสินใจกดเบอร์ส่งข้อความไปหาปรัญชาเป็นคร
