เด็กป๋า -02- ลุงหน้าโหด

1240 คำ
@สองปีต่อมา และหลังจากวันนั้นหนูดีก็ใช้ชีวิตอยู่ที่คฤหาสน์ลัวร์ มีแม่บ้านมีคนรับใช้รายรอบอยากได้อะไรอยากไปไหนขอแค่เอ่ยปากบอกเท่านั้น เรียกว่าชีวิตของเธอมันดีขึ้นทันตาจริงๆ แต่ทว่าเธออยากให้พ่ออยู่ที่นี่ด้วยกัน ถึงจะมีชีวิตที่ดีแต่ถ้าขาดผู้เป็นพ่อไปเธอเองก็เศร้าอยู่ไม่น้อย และหลังจากวันนั้นเธอก็ไม่ได้รับการติดต่ออะไรจากพ่ออีกเลยไม่ว่าจะทางไหน เหมือนกับว่าพ่อของเธอหายสาบสูญไป "กินข้าวแล้วเหรอ?" มาเฟียหนุ่มน่าเกรงขามเอ่ยถามขึ้น ขณะที่เด็กสาวกำลังนั่งทำการบ้านของเธออยู่ "คุณลุงยุ่งอะไรด้วยคะ?" เธอมักจะเรียกเขาแบบนั้นมากกว่า หรือไม่ก็เรียกว่าคุณลุงหน้าโหด ทำเอาแม่บ้านและการ์ดตกใจไปตามๆ กัน แต่เธอดูเหมือนจะเป็นข้อยกเว้น ไม่ถูกลงโทษอะไร "ให้เรียกว่ายังไง?" "ป๋าลัวร์" "แล้วทำไมถึงไม่เรียกแบบนั้น" มาเฟียหนุ่มถามเสียงเข้ม "เอ้า ก็หนูไม่ถนัดอ่ะ หน้าของป๋าดูเหมือนลุงมากกว่าแถมยังหน้าโหดอีก ก็เรียกว่าลุงหน้าโหด" "หนูดี" "ขอโทษค่ะป๋าลัวร์ แต่หนูดีไม่ผิด" "...." มาเฟียหนุ่มมองหน้าเด็กสาวแล้วส่ายหัวอย่างเอือมระอา ถามว่าตั้งแต่ที่เข้ามาอยู่ที่นี่เธอก่อความวุ่นวายอะไรไว้บ้างก็เรียกว่านับไม่ถ้วนได้เลย ทำให้แม่บ้านทำให้การ์ดต้องปวดหัวไปตามๆ กันเลยทีเดียวกับความดื้อและซนของเธอ เธออายุจะครบ 20 อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าแล้วแต่เธอยังดื้อและซนเหมือนกับเด็กไม่มีผิด "อีกไม่กี่เดือนจะถึงวันเกิดแล้วอยากได้ของขวัญอะไรเป็นพิเศษไหม" ลัวร์ถาม "ค่ะหนูดีขอแล้วป๋าจะให้ได้เหรอคะ?" "ก็ลองขอมาก่อนสิ" "หนูดีอยากเจอพ่อ อยากให้พ่อกลับมาค่ะ ป๋าทำเพื่อหนูดีได้หรือเปล่าล่ะ?" "...." มาเฟียหนุ่มเงียบไปอยู่ครู่นึง ก่อนจะตอบเธอไปว่า "ป๋าก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าพ่อของหนูดีไปอยู่ที่ไหน ไม่มีใครติดต่อได้เลย" "ทำไมพ่อต้องทิ้งไปด้วย พ่อใจร้ายกับหนูดีจัง" เธอนั่งบ่นพึมพำเบาๆ ขณะที่กำลังวุ่นอยู่กับการทำการบ้านของเธอ "ทุกคนมีเหตุผลเป็นของตัวเองนะ" "...." "หนูดี.." "หนูดีไม่อยากได้อะไรแล้วค่ะ ไม่อยากได้ของขวัญไม่อยากได้อะไรทั้งนั้น" "...." ถึงหนูดีจะตอบแบบนั้นแต่เขาก็คงจะปล่อยให้วันเกิดของเธอไม่มีของขวัญไม่ได้ เพราะสองปีที่ผ่านมาเขาก็มีของขวัญให้เธอตลอด "ป๋าลัวร์..." "ครับ?" มาเฟียหนุ่มขานตอบรับ พร้อมกับยกแก้วน้ำชาขึ้นจิบเล็กน้อย "เมื่อไหร่ป๋าจะมีเมียคะ?" "แค่กๆๆๆ แฮ่ม...พูดอะไรเนี่ยหนูดี" เขาถึงกับสำลักน้ำชาเลยทีเดียวเมื่อได้ยินคำถามของเธอ "หนูดีแค่อยากรู้ ป๋าอายุเท่าไหร่แล้วคะทำไมถึงยังไม่มีเมียอีก" "อายุ 33 เองแล้วจะรีบมีไปทำไม" "หรือว่าป๋ายังไม่เจอคนที่ถูกใจ" "เจอแล้ว เจอนานแล้วด้วยแค่กำลังรอเวลา" "คะ รอเวลาอะไร" "รอเวลาอีกนิด ให้มันถึงเวลาที่สมควร แล้วค่อยมีไง" "อ๋อ แต่หนูดีบอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าป๋าพาผู้หญิงเข้ามาแล้วผู้หญิงคนนั้นพูดจาไม่ดีใส่หนูดี เจอหนูดีเล่นแน่!" "คนนี้หนูดีต้องรู้จักดีอยู่แล้วล่ะ" "หนูดีอยากรู้เลยอะป๋าลัวร์..." "...." "บอกหนูดีมาเดี๋ยวนี้เลยนะคะ!" เธอบังคับพร้อมกับจ้องหน้ามาเฟียหนุ่มอย่างเอาเป็นเอาตาย "หืม..." "เร็วๆ สิป๋า" เธออยากรู้มากกว่าเดิมเมื่อเขาไม่มีท่าทีร้อนรนอะไรเลย มีแต่เธอนี่สิที่กำลังร้อนใจอยากรู้ว่าใครจะเป็นผู้หญิงคนนั้น "ไม่บอก ถึงเวลาเดี๋ยวเราก็รู้เองนั่นแหละ" มาเฟียหนุ่มตอบเสียงเรียบเฉย พร้อมกับยกน้ำชาขึ้นจิบไปเบาๆ "ชิ! ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก หนูดีไม่อยากรู้ก็ได้ ไม่ต้องมาพูดกับหนูดีด้วย เคือง!" "อ่าว..." พูดจบเธอก็เก็บข้าวของวิ่งขึ้นไปบนห้องของตัวเองทันที ทำเอามาเฟียหนุ่มถึงกับตามอารมณ์ไม่ทันเลยทีเดียว #เวลาต่อมา ก๊อก ก๊อก ก๊อก "ไม่ต้องเข้ามาค่าหนูดีหลับไปแล้ว" "...." มาเฟียหนุ่มยกยิ้มมุมปากพร้อมกับเค้นหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเธอขานตอบรับมาแบบนั้น ก่อนที่เขาจะค่อยๆ บิดลูกบิดประตูและผลักเข้าไปอย่างใจเย็น "หนูดีบอกว่าหนูดีหลับไปแล้ว จะเข้ามาทำไมคะ?" "หลับแล้วทำไมถึงยังขานตอบได้ล่ะ" "ก็หนูดีตื่นแล้วไง ตื่นเพราะเสียงเคาะประตูของป๋านั่นแหละ" เธอเถียงอย่างไม่ยอม "...." "ป๋าเข้ามาทำไมคะ?" "โกรธป๋าเหรอ?" "โกรธเรื่องอะไรคะ?" "ก็เรื่องที่ป๋าบอกว่าไม่รู้ว่าพ่อของเราอยู่ที่ไหนไง" "เปล่าค่ะ หนูดีไม่ได้โกรธ" "ไม่ได้โกรธแล้วทำไมถึงหนีป๋าขึ้นมา?" "หนูดีเคืองป๋า ที่ป๋าไม่ยอมบอกว่าป๋าชอบใคร" "...." "เห็นมะ ป๋าก็ยังตอบไม่ได้อยู่ดี ออกไปเลยค่ะหนูดีจะนอนแล้วพรุ่งนี้มีเรียนตอนเช้า" "ก็ละถ้าป๋าบอกว่าป๋าชอบหนูดีล่ะ" "...." เด็กสาวทำตาโตพร้อมกับค่อยๆ มุดหน้าลงไปใต้ผ้าห่ม และโผล่ออกมาแค่ตา และคิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่ ชอบเหรอ? ป๋าลัวร์เนี่ยนะจะมาชอบเธอ เด็กกะโปโลไม่รู้จักโตอย่างเธอกับเขาที่เป็นผู้ใหญ่เอามากๆ จะลงเอยกันได้ยังไง "ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ก็เราเป็นคนบังคับให้ป๋าบอกเองนี่ว่าป๋าชอบใคร" "ไม่จริงอะ ป๋าพูดเล่นใช่มะ?" "พูดจริง" "หนูดีกำลังฝันอยู่แน่ๆ นี่ป๋าตามมาหลอกหลอนกันถึงในฝันเลยเหรอ หึ้ยย!!" เธอมุดหน้าลงไปใต้ผ้าห่มอีกครั้ง "ไม่ได้ฝันและป๋าก็ไม่ได้หลอก ป๋ายังไม่ตายสักหน่อย" "ไม่จริง ไหนป๋าบอกว่าเป็นคนที่หนูดีรู้จักไง" "ก็เรารู้จักตัวเองดีไม่ใช่เหรอ" "แล้วอะไรคือรอให้ถึงเวลา?" "ไม่บอก..." "ป๋าจะขอหนูดีแต่งงานเหรอ!?" "...." "ไม่เอานะ หนูดียังไม่อยากแต่งงานหนูดียังอยากเที่ยวเล่นอยู่กับเพื่อน ไม่เอาๆ หนูดีต้องมีแฟนก่อนสิ" "ไม่ได้ป๋าจองตัวเอาไว้แล้ว" "ไม่ได้เหมือนกันค่ะ หนูดีไม่ใช่เด็กแล้วนะ" "ไม่ใช่เด็กแต่ยังสะพายกระเป๋าคิตตี้อยู่เลยเนี่ยนะ" "มันเป็นกระเป๋าที่แม่ซื้อให้ หนูดีไม่อยากทิ้ง มันมีคุณค่ากับหนูดีมาก" "ป๋ารู้" "หนูดีไม่อยากมีใคร หนูดีไม่อยากคบกับป๋า หนูดีไม่อยากเป็นแฟนป๋า ไม่อยากแต่งงานกับป๋า" "ทำไมล่ะ?" "หนูดีไม่ชอบป๋า" "...." คำตอบของเด็กสาวทำเอามาเฟียหนุ่มถึงกับนิ่งไปเลย "นอนเถอะฝันดีนะ" "ค่ะป๋าลัวร์"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม