"เออกูเข้าใจแล้วเจเจพูดให้จบปัญหา"
"เช้าวันต่อมาที่มหาลัย เจเจยืนสูบบุหรี่อยู่ข้างตึกคณะบริหาร อบิเกลเดินมาเขาเดินเข้าไปหา เกลคุยกันหน่อย"
"ไม่ค่ะ" เขายืนขวางเธอ พี่เจถอยไปค่ะคนมอง ก็ไปคุยกันหน่อย "ไม่คุยค่ะ" งั้นก็ยืนกันอยู่อย่างนี้
"พี่เจเจค่ะพี่ต้องการอะไรมากวนเกลทำไม" ก็คุยกันหน่อยไง "รีบพูดสิคะ คุยตรงนี้ได้แน่นะ ถ้าพี่ไม่พูดก็ถอยไปค่ะเกลจะไปแล้ว เขารำคาญจับมือเกลให้เดินตามเขาไป "พี่เจทำอะไร?" คนขายยาวเดินเร็วๆ จนคนถูกดึงให้เดินตามต้องวิ่ง
เขาพาเธอมาที่บ้านฐานลับ กว่าจะมาถึงอบิเกลหอบแฮ่ก เธอเหนื่อยได้แต่ยืนมองหน้าเขาว่าเขาจะพูดอะไร เขานั่งลงบนโซฟาเรียกเธอให้ไปนั่งใกล้ๆ
"พี่รีบพูดสักทีเถอะค่ะ" เราเป็นเด็กดื้อตั้งแต่เมื่อไหร่อบิเกล พี่จะไม่พูดแล้วใช่ไหมคะเกลจะได้กลับ เกลทำท่าหมุนตัวจะเดินออกไป
"เกลมานั่งนี้จะได้คุยกัน" พี่เจคงเป็นคนที่พูดไม่รู้เรื่องมานานแล้วแต่เกลเพิ่งจะมารู้สินะ
