พระตำหนักส่วนพระองค์
“ถอยออกไป! ข้าจะเข้าเฝ้าฝ่าบาท! บอกให้ถอยออกไป!” เสียงตวาดดังกระหึ่มอยู่ประตูทางเข้าพระตำหนัก ดังไปถึงห้องบรรทมขององค์ฮ่องเต้ ที่กำลังบรรทมสนิทโดยมีบรรดาหมอหลวงคอยถวายการรักษาอยู่ไม่ห่าง และเว่ยฮองเฮาคอยเฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา
“เสียงผู้ใดมาเอะอะอยู่หน้าพระตำหนัก! พวกเจ้าไปดูซิ! มันผู้ใดบังอาจเป็นยิ่งนัก! มิรู้หรือไรว่าฝ่าบาททรงพระประชวร” เว่ยฮองเฮารับสั่งเต็มไปด้วยพระสุรเสียงหงุดหงิด ก่อนจะต้องนิ่งงันเมื่อร่างสูงใหญ่ของขุนพลหนุ่มแห่งต้าถังก้าวเข้ามาภายในพระตำหนักแล้วในเวลานี้
“มิต้องให้ผู้ใดไปดูหรอกพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมจ้าวเทียนอี้ขออนุญาตเข้าเฝ้าฝ่าพระบาท ถวายบังคมฮองเฮา” ประโยคสุดท้ายแม่ทัพหนุ่มกล่าวพร้อมคุกเข่าคำนับถวายบังคมผู้เป็นใหญ่ของฝ่ายใน
เว่ยฮองเฮาทอดพระเนตรแม่ทัพจ้าวเขม็ง ใบหน้าของขุนพลหนุ่มยังคงความหล่อเหลาสมชายชาติบุรุษมิเคยเปลี่ยน ซึ่งในอดีตก่อนจะเข
