2
3816 คำ
ตอนที่ 2 ห่วง หรือ หวง
Rocasander Villa...เวลา 19:45 น.
แพททริกสันในวัย 33 ปี ขับรถเข้ามาจอดพร้อมกับแดเนียล ตามมาติดๆ ด้วยเจคอป ออร์แลนโด้ และคารอส เพชรดนัย ร็อฟเวลล์ น้องชายของแดเนียล พวกเขาทั้งห้าคนมีชื่อเรียกแทนกลุ่มว่า R&R ซึ่งย่อมาจาก Rocasander & Rofwell (โรคาซานเดอร์ แอนด์ ร็อฟเวลล์) รถสปอร์ตซูเปอร์คาร์ห้าคันของหนุ่มๆ R&R เข้ามาจอดเรียงกันยังด้านหน้าของคฤหาสน์ จากนั้นก็มีซูเปอร์คาร์อีกยี่สิบกว่าคันขับตามเข้ามาจอดในเวลาไล่ๆ กัน จากนั้นหนุ่มๆ สามสิบกว่าคน และสาวๆ ที่ควงมาอีกยี่สิบกว่าคน ก็พากันเดินตามแพททริกสันไปทางปีกด้านขวาของคฤหาสน์ ที่จัดเลี้ยงงานวันคล้ายวันเกิดเอาไว้
หลังจากที่ดื่มทานกันไปได้สักพัก บรรดาเหล่าเพื่อนพ้องของแพททริกสันก็ขึ้นไปร่วมแจมกับนักร้องบนเวทีกันเป็นระยะๆ ทั้งเจคอป ออร์แลนโด้ คารอสและแดเนียล ที่ขึ้นไปร้องและเล่นดนตรีกันอย่างครบแก๊ง R&R ในขณะที่ทุกคนกำลังสังสรรค์กัน เลโอนาดท์และมาดามแจสมินก็เดินมาพร้อมกับพิมพลอยที่ตอนนี้อายุได้ 21 ปีเต็ม ใบหน้าของเธอนั้นสะสวยและจิ้มลิ้ม ราวกับดอกไม้แรกแย้มที่กำลังเบ่งบาน ทำเอาหนุ่มในงานหันมามองกันเป็นตาเดียว
เจคอปที่ขึ้นไปร้องเพลงบนเวที เห็นอาการของหนุ่มๆ ที่เอาแต่ตกตะลึงในความสวยของน้องสาวบุญธรรม จึงรีบเอ่ยดักทางออกไมค์ไปตามประสาพี่ชายที่หวงน้องสาวทันที “เอ่อ...ช่วยเก็บอาการกันหน่อยนะครับ นั่นน้องสาวของผมเอง คร้าบบบบ”
หลังจากที่เจคอปประกาศออกไมค์ไป ทำให้คนที่นั่งหันหลังอยู่ หันกลับมามองที่ทางเดิน แวบแรกที่เห็นพิมพลอย ผู้หญิงคนเดียวที่เขาพยายามกันออกจากชีวิตมาตลอดช่วงสองสามปีที่ผ่านมา ความเข้มแข็งที่มีทั้งหมด ก็พังลงทันทีที่เขาได้สบตากับเธอ มันเหมือนเวลาของเขาได้หยุดหมุนไปอีกครั้งหนึ่ง! เธอดูสง่างามและเป็นสาวขึ้นเต็มตัว ทั้งหน้าอกที่เต่งตึงกับเอวเล็กคอดรับกับสะโพกที่งอนงามและขาเรียวสวยได้รูปนั้น ยิ่งมองยิ่งรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก และพอหันมองกลับมาทางเดิม ก็เจอกับสายตาของเพื่อนพ้องที่พากันจ้องมองราวกับว่าเธอเป็นขนมหวานที่ทุกคนเตรียมจะยื่นมือไปหยิบมาชิม แพททริกสันเริ่มหน้าตึงขึ้นมานิดๆ ยกไวน์ขึ้นกระดกจนหมดแก้ว แล้วลุกเดินเข้าไปหาบิดากับมารดาของตนทันที
พิมพลอยฉีกยิ้มหวานเดินเข้ามาในงาน แต่พอเห็นแพททริกสันหันกลับมามองเธอครู่หนึ่ง จากนั้นสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นบึ้งตึงขึ้นมาทันใด มันทำให้เธอทำหน้าแทบไม่ถูก เพราะอาการและสีหน้าเมื่อครู่ มันเหมือนกับจะถามเธอว่ามาทำไม? คนที่คิดเอาเองรีบหันหลบสายตาของคนที่กำลังเดินตรงมา แล้วแสร้งทำเป็นมองไปทางอื่นแทน
“สุขสันต์วันเกิดจ้ะแพท นี่ของขวัญวันเกิดจากพ่อกับแม่จ้ะ” มะลิฉัตรเอ่ยพร้อมกับส่งของขวัญให้บุตรชายคนโต
“เดือนหน้าเตรียมตัวให้พร้อมนะแพท!” เลโอนาดท์เอ่ยพลางส่งยิ้มให้บุตรชายที่เอาแต่จ้องหน้าบุตรสาวบุญธรรมไม่วางตา
“เดือนหน้ามีอะไรหรือครับ” ชายหนุ่มหันมาเอ่ยถามอย่างสงสัย
“เดือนหน้าพ่อว่าจะวางมือแล้วให้แพทคุมบังเ**ยนของโรคาซานเดอร์แทนน่ะสิ!” เลโอนาดท์เอ่ยพลางตบที่ไหล่ของบุตรชายคนโตเบาๆ
“พ่อคิดว่าผมพร้อมแล้วเหรอครับ?” แพททริกสันเอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่ค่อยมั่นใจ
“ลูกน่ะพร้อมยิ่งกว่าพร้อมซะอีกแพท สามปีที่ผ่านมานี้พ่อแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ พ่อคิดว่าถึงเวลาที่ต้องให้อำนาจการตัดสินใจทั้งหมดกับลูกซะที”
“ขอบคุณครับ ผมจะบริหารและดูแลอย่างเต็มที่ครับ” แพททริกสันเอ่ยพร้อมกับยกมือไหว้ทั้งบิดาและมารดา ก่อนจะเข้าไปกอดท่านทั้งสองอย่างปลื้มปิติยินดี ที่ไว้วางใจให้ตนดูแลธุรกิจในเครือของโรคาซานเดอร์ทั้งหมด
“อ้าว! น้องพิมยังไม่ได้ให้ของขวัญพี่เขาใช่ไหมลูก” มะลิฉัตรเอ่ยอย่างนึกขึ้นได้ ที่เห็นกล่องของขวัญในมือของสาวน้อย
“สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่แพท” พิมพลอยเอ่ยและส่งกล่องของขวัญให้เจ้าของวันเกิด ชายหนุ่มหันมามองแวบหนึ่ง ก่อนจะรับกล่องของขวัญที่มีขนาดเท่ากับกล่องใส่แหวนมาถือไว้ในมือ
“ขอบคุณค่ะน้องพิม” แพททริกสันตอบพลางจ้องมองหญิงสาวนิ่ง
“สวัสดีครับลีโอ สวัสดีครับคุณมะลิ” แดเนียลที่เดินเข้ามาด้านหลังเอ่ยทักทาย พร้อมกับยกมือขึ้นไหว้แบบไทย
“สวัสดีจ้ะต้อม เดี๋ยวอีกสักพัก...น้าว่าพ่อกับแม่ของเราน่าจะใกล้มาถึงแล้วนะ” มะลิฉัตรบอกยิ้มๆ เพราะเพิ่งจะรับสายจากพราวดาราและโดมินิก ว่าทั้งสองกำลังเดินทางมาร่วมงาน (โดมินิก ซาเก้ ร็อฟเวลล์ เป็นเพื่อนสนิทของเลโอนาดท์)
“อ๋อ! ครับ ว่าแต่นี่เป็นน้องสาวของแพทจริงๆ เหรอครับ น่ารักเชียว! ชื่ออะไรครับสาวน้อย” แดเนียลตอบรับสั้นๆ ก่อนจะถามถึงสาวน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ อย่างสนใจ
“นี่น้องพิม พิมพลอย น้องสาวของฉันเองและฉันก็หวงมาก เพราะฉะนั้นแกอยู่ให้ห่างๆ เลย ไปๆ ไปดื่มด้วยกันตรงนู้นดีกว่า ขอตัวนะครับ!” แพททริกสันเอ่ยกับเพื่อนรักด้วยน้ำเสียงห้วนๆ แล้วล็อกคอเพื่อนรักให้ออกเดินไปยังโต๊ะด้านหน้าเวที ท่ามกลางสายตาที่งงงวยของผู้เป็นบิดากับมารดา
พิมพลอยถึงกับตาโตกับคำว่า และฉันก็หวงมาก โดยลืมคำก่อนหน้าที่บอกว่า น้องสาวของฉันเอง ไป
“น้องพิมจ๊ะ แม่ว่าเราไปนั่งตรงด้านนู้นดีกว่าจ้ะ” มะลิฉัตรเอ่ยก่อนจะหันไปพยักหน้าให้สามี
“ดีเหมือนกัน! พ่อก็เริ่มจะหิวแล้วสิตอนนี้!” เลโอนาดท์เอ่ยสมทบอย่างเห็นด้วย
จากนั้นทั้งสามก็พากันเดินไปยังโต๊ะใหญ่ที่ถูกจัดเตรียมไว้ระหว่างทางที่เดินไปยังโต๊ะใหญ่ มีแต่เพื่อนๆ ของแพททริกสันพากันเอ่ยทักทายเลโอนาดท์และมะลิฉัตร ให้หยุดพูดคุยถามไถ่นู่นนั่นนี่กันจนแทบจะตลอดทาง ซึ่งจุดหมายก็เพื่อจะได้มองหญิงสาวที่เดินตามมาด้วยอย่างเต็มๆ ตา ทำให้คนที่เพิ่งล็อกคอเพื่อนรักให้ออกจากของหวงมาได้ แต่คงทำไม่ได้กับเพื่อนๆ ทั้งงาน ได้แต่จ้องมองดูหนุ่มๆ คนอื่นส่งสายตาสื่อความหมายไปให้สาวเจ้าอย่างหงุดหงิด แพททริกสันลอบส่งสายตาดุๆ ไปให้คนที่เอาแต่แจกยิ้มไปทั่ว จนทำให้หนุ่มๆ ในงานเคลิ้มตามกันเป็นแถว
หลังจากที่พิมพลอยเข้าไปนั่งที่โต๊ะกับเลโอนาดท์และมาดามแจสมินได้ไม่ถึงสิบนาที โดมินิก ซาเก้และคุณพราวดารา ก็เดินทางมาถึง พร้อมกับเข้ามานั่งร่วมวงที่โต๊ะด้วยกัน พิมพลอยถูกแนะนำให้ทั้งสองรู้จักในฐานะลูกสาวบุญธรรม ทั้งซาเก้และพราวดาราเอ่ยชมกันไม่ขาดปาก กับความสวยของสาวน้อยที่ทำให้หนุ่มๆ ในงานหันมามองที่โต๊ะกันอยู่แทบจะตลอดเวลา
แพททริกสันที่หันไปมองทางโต๊ะที่หญิงสาวนั่งเป็นระยะๆ ก็เห็นบิดากับมารดาของเพื่อนรักมา จึงลุกขึ้นรีบเดินเข้าไปทักทายผู้ใหญ่ทั้งสองทันทีอย่างถือโอกาส หนุ่มๆ R&R ที่นั่งร่วมวงหันไปมองที่โต๊ะใหญ่ พอเห็นว่าใครมาก็รีบพากันเข้าไปทักทาย
“สวัสดีครับ” แพททริกสันยกมือไหว้โดมินิกกับพราวดาราด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“สวัสดีครับ/สวัสดีครับ” เจคอปกับออร์แลนโด้รีบยกมือไหว้ตามพี่ชาย
“สวัสดีจ้ะหนุ่มๆ” พราวดารายกมือขึ้นรับไหว้ ในขณะที่โดมินิกแค่พยักหน้ารับและส่งยิ้มไปให้ ก่อนจะเดินเข้าไปหาบุตรชายทั้งสองที่ไม่เจอหน้ากันเลยมาเกือบสามเดือน แล้วพาเดินออกไปคุยที่อีกมุมหนึ่งของงานแบบส่วนตัว
“น้องพิมจ๋า ไปนั่งกับพี่เจคที่โต๊ะนู้นไหมจ๊ะ!” เจคอปเอ่ยชวน
“ไปนั่งด้วยกันเถอะค่ะพี่อยากจะอวดน้องสาว” ออร์แลนโด้บอกยิ้มๆ
“เอ่อ...น้องพิม” พิมพลอยอึกอักที่เห็นสายตาดุๆ ของแพททริกสันมองมา มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด อีกฝ่ายถึงได้ทำหน้าไม่พอใจตั้งแต่ที่เธอเข้ามาในงาน
“ไปเถอะจ้ะ แม่อนุญาต! แต่เจคกับอลันต้องดูแลน้องดีๆ นะ” มะลิฉัตรเอ่ยพลางลอบสังเกตสายตาของบุตรชายคนโตที่หันมามองหญิงสาว
“รับรองว่าจะไม่ให้ใครมาจีบครับ” ออร์แลนโด้ยืนยันเสียงหนักแน่น
“ไปค่ะ น้องพิม!” เจคอปเอ่ยชวนอีกครั้ง
“ค่ะ” พิมพลอยตอบเบาๆ แล้วลุกขึ้นเดินตามพี่ชายทั้งสองไป ท่ามกลางสายตาที่มองตามอย่างไม่พอใจของแพททริกสัน
“สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่แพททริก” ลูเซียน่าเดินแกมวิ่งเข้ามากอดชายหนุ่มจากข้างหลัง
แพททริกสันยืนนิ่งไปชั่วขณะ! ก่อนจะหันกลับมามองหญิงสาวก็เห็นลูเซียส รีเวอร์ยอง เพื่อนสนิทอีกคนของบิดาเดินตามมาติดๆ ชายหนุ่มค่อยๆ แกะมือของสาวเจ้าออกอย่างรักษามารยาท ท่ามกลางสายตาของทุกคนในโต๊ะที่มองดูกันอย่างอึ้งๆ
“ขอบใจมากซีน่า ทานอะไรมาหรือยังล่ะ” แพททริกสันเอ่ยทักทายหญิงสาวที่คุ้นเคยกันมาตั้งแต่เด็ก
“ยังไม่ได้ทานค่ะ ซีน่าคิดถึงพี่แพททริกที่สุดเลย” ลูเซียน่าเอ่ยขึ้นพลางเขย่งปลายเท้าขึ้นหอมแก้มชายหนุ่มอย่างคิดถึง
“ซีน่า! ทักทายผู้ใหญ่หรือยัง” ลูเซียสที่เดินมาถึงโต๊ะเอ่ยเตือนบุตรสาว
ลูเซียน่าหน้าเสียนิดๆ ที่ถูกผู้เป็นบิดาตำหนิ จึงรีบหันไปเอ่ยทักทายผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่อย่างเสียไม่ได้
“สวัสดีครับอาลูเซียส สบายดีนะครับ” แพททริกสันทักทายด้วยสีหน้ายิ้มๆ
“สวัสดีหลานรัก สุขสันต์วันเกิดนะ” ลูเซียสเอ่ยพร้อมกับส่งของขวัญให้
“ขอบคุณครับ” แพททริกสันรับของขวัญส่งให้เด็กรับใช้ที่อยู่ใกล้ๆ เอาไปวางที่โต๊ะ
“อ้าว! แล้วซาเก้ล่ะ!” ลูเซียสถามหาเพื่อนซี้อีกคน
“ซาเก้ออกไปคุยกับต้อมแล้วก็เพชรน่ะ” เลโอนาดท์หันมาตอบ
“ว่าแต่มะลิกับพราวเป็นไงมั่งครับ สบายดีกันใช่ไหม” ลูเซียสเอ่ยถามภรรยาของเพื่อน ก่อนจะนั่งลงร่วมวงกับทุกคน ด้านลูเซียน่าก็นั่งลงข้างๆ แพททริกสันอย่างแนบชิด ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆ ไปให้อีกฝ่ายราวกับคนรักที่ไม่ได้เจอกันมานาน
เจคอปรีบสะกิดพี่ชายคนรองให้หันไปมองคนที่เพิ่งมาถึง ทำให้พิมพลอยที่กำลังคุยกับออร์แลนโด้หันไปมองตาม เธอรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ที่เห็นอีกฝ่ายแสดงความสนิทสนมออกมาอย่างชัดเจนว่ารู้สึกอย่างไรกับแพททริกสัน ในขณะที่เธอได้แต่เก็บซ่อนความรู้สึกไว้ข้างใน พิมพลอยนั่งมองดูทั้งคู่ด้วยความรู้สึกอิจฉา เพราะลูเซียน่าเป็นถึงลูกสาวเพื่อนสนิทของเลโอนาดท์ ที่ร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ไม่แพ้กัน และยังสวยซะจนเธอเองก็ยังอดชื่นชมอีกฝ่ายไม่ได้
“ผมว่าถ้าซีน่าจะสีป๋าขนาดนี้ล่ะก็ ไม่ขึ้นไปนั่งบนตักซะเลยล่ะ ใช่ไหมเฮีย!” เจคอปเอ่ยค่อนขอดการกระทำของหญิงสาวที่แสดงออกราวกับว่าเป็นคนรักของพี่ชายแทบจะทุกครั้งที่เจอกัน (เจคอปและออร์แลนโด้เรียกแพททริกสันว่า ป๋า มาตั้งแต่ตอนเป็นวัยรุ่น จนติดปากมาจนถึงตอนนี้ แล้วก็ยังเรียกแดเนียลว่า ป๋าต้อม เพราะทั้งออร์แลนโด้ เจคอป คารอส สมัยเป็นวัยรุ่นเกเรมาก เวลามีเรื่องต่างๆ จะไม่แจ้งให้ทางผู้ปกครองทราบ แต่จะแจ้งให้แพททริกสันกับแดเนียลมาเคลียร์แทนจึงเป็นที่มาของคำว่า ป๋า ที่สามหนุ่มเรียกกัน)
“หึๆ! ถ้าทำได้! เธอคงทำไปแล้วละ เชื่อสิ!” ออร์แลนโด้เอ่ยขำๆ
“ผมละกลัวว่าจะได้แม่นี่มาเป็นพี่สะใภ้จริงๆ เฮ้อ...” เจคอปเอ่ยพลางถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ
“ไม่มีทาง! ป๋าไม่หน้ามืดเล่นด้วยหรอก” ออร์แลนโด้บอกอย่างมั่นใจว่าพี่ชายไม่มีทางชอบพอกับอีกฝ่ายอย่างแน่นอน เพราะเท่าที่สังเกตดู พี่ชายของตนออกจะรำคาญซะด้วยซ้ำ
คาเรน คาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ หนุ่มหล่อล่ำสูง 191 หน้าตาคมเข้ม ผมหยักศกยาวคลอเคลียต้นคอ เพื่อนร่วมรุ่นของแพททริกสัน ที่เตรียมทำธุรกิจร่วมกันในเร็วๆ นี้ คาเรนเจอพิมพลอยครั้งแรกที่โรงแรมแจสมิน แกรนด์ ที่ตนได้พาสาวเข้าไปมีสัมพันธ์ด้วย หลังจากเสร็จธุระกับนางแบบดังไปถึงสองยก คาเรนเทียก็รีบลงลิฟต์มายังชั้นล่างเพื่อเตรียมจะกลับคฤหาสน์ของตน ขณะที่เดินออกไปยังประตูด้านหน้า ก็เห็นหญิงสาวเดินผ่านล็อบบีมากับมาดามแจสมิน มารดาของแพททริกสัน คาเรนเทียหยุดเดินและหันไปมองตามสาวน้อยที่สวยสะดุดตา ไม่ว่าจะหุ่นที่เรียกว่าไซส์มินิ แต่ทว่ากลับสมบูรณ์แบบอย่างเหลือเชื่อ เขายืนจ้องเธออยู่นาน จนลูกน้องที่รออยู่เดินเข้ามาเรียก เขาถึงได้รู้สึกตัว จากนั้นเขาก็ให้ลูกน้องตามสืบเรื่อง จนกระทั่งได้รู้ว่าเธอชื่อ พิมพลอยเป็นลูกสาวบุญธรรมของเลโอนาดท์และมาดามแจสมิน และเมื่อสองชั่วโมงก่อน...เพื่อนๆ ในกลุ่ม ไลน์มาชวนไปงานวันเกิดของแพททริกสันที่คฤหาสน์โรคาซานเดอร์ เขาจึงรีบตอบรับ เพราะอยากจะมายลโฉมสาวน้อยคนนั้นอีกครั้ง
“สวัสดีครับสาวน้อย! ผมคาเรนเทีย บาร์เลนเซนต์ เรียกว่าคาเรนก็ได้ครับ” คาเรนเทียเอ่ยทักทาย พร้อมกับยกแก้วขึ้นจะชน แต่ทว่า... กริ๊ง!
“สวัสดีครับพี่คาเรน สบายดีนะครับ” เจคอปเอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“นี่น้องพิม พิมพลอยน้องสาวของพวกเราครับ” ออร์แลนโด้รีบยกแก้วขึ้นชนกับคาเรนเทียตามน้องชาย
“เฮ้ย! อะไรกันเนี่ย นี่พวกนายทำอย่างกับจะกันท่าไม่ให้ฉันทำความรู้จักสาวน้อยคนนี้งั้นแหละ!” คาเรนเทียเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจที่น้องชายของเพื่อนแสดงท่าทางหวงน้องสาวบุญธรรมจนเกินเหตุ
“มีอะไรกัน!” แพททริกสันเอ่ยขึ้นหลังจากที่เดินมาถึงโต๊ะ พิมพลอยถึงกับตกใจนิดๆ เพราะเมื่อกี้เธอเหลือบไปมองยังเห็นอีกฝ่ายนั่งกับผู้ใหญ่ที่ฝั่งนู้นอยู่เลย!
“อ้าวแพททริก! นายมาก็ดีแล้ว น้องชายของนายน่ะ กำลังกันท่าฉันอยู่!” คาเรนเทียหันไปบอกเพื่อนอย่างไม่รอช้า
“นี่น้องสาวของฉัน เจคกับอลันกันท่านายก็ถูกแล้วนี่” แพททริกสันยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ พลางนึกชมน้องชายทั้งสองที่กันท่าอีกฝ่ายไว้ เพราะคาเรนเทียนั้นขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้ไม่เบาเลยทีเดียว
“เฮ้ย! แต่ฉันจริงจังนะ! ฉันจะสมัครเป็นน้องเขยของนายตั้งแต่วันนี้เลย!” คาเรนเทียเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
“แกไม่เหมาะกับน้องพิมหรอกคาเรน!” แพททริกสันตอบกลับเสียงเย็น พร้อมกับจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจ
“แล้วอย่างไหนถึงจะเรียกว่าเหมาะสมวะแพททริก อย่างแกเหรอ! ฮ่าๆๆ แกก็ไม่ได้ต่างจากฉันหรอกนะว่าไหม?” คาเรนเทียที่เริ่มจะเดือด เพราะทั้งน้องชายเพื่อน และเพื่อนต่างก็กันท่าสาวน้อยตรงหน้า ที่เขารู้สึกว่าหลงรักเธอ ตั้งแต่เจอเธอเมื่อเดือนก่อนเธอสวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่เขาเคยควงเธออ่อนหวานเย้ายวนและน่าลิ้มลองซะจน...เขาต้องสั่งยกเลิกนัดกับนางเอกดังแล้วขับรถตามคนอื่นๆ มาที่นี่
แพททริกสันถึงกับกัดกรามแน่น พยายามข่มอารมณ์เดือดๆ ที่กำลังแล่นขึ้นมากับคำพูดที่จี้ใจดำของคาเรนเทีย ‘ใช่! เขาอาจจะไม่ต่างจากมัน! สามปีมานี้ถึงได้พยายามจะอยู่ให้ห่างจากเธอไง!’
“พี่แพททริกทิ้งซีน่ามาอยู่ตรงนี้นี่เอง ตามหาซะทั่วเลย!” ลูเซียน่าเอ่ยพร้อมกับเข้ามากอดแขนของชายหนุ่มด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ซีน่าเธอมาก็ดีแล้ว ช่วยบอกคนรักของเธอให้เลิกหวงก้างซะทีเถอะ! แต่ถ้าแกจะเก็บเอาไว้เอง ก็บอกกันดีๆ เพราะเท่าที่ทราบ น้องพิมเป็นแค่ลูกสาวบุญธรรม ไม่ใช่สายเลือดเดียวกับแก หึ! แบบนี้ใช่ไหมถึงได้หวงน่ะ!” คาเรนเทียที่เมานิดๆ บวกกับอารมณ์ที่ขุ่นเคืองจากการถูกขัดขวางอย่างไม่มีเหตุผล จึงแขวะอีกฝ่ายคืนอย่างกวนๆ และนั่นทำให้ฟางเส้นสุดท้ายที่พ่วงท้ายด้วยความหึงหวงของแพททริกสันขาด!
“คาเรนแก!” แพททริกสันสะบัดแขนลูเซียน่าออก พร้อมกับง้างหมัดเตรียมต่อยอีกฝ่าย
“เฮ้ๆ อะไรกันพวก!” แดเนียลเดินเข้ามาทันได้ยินประโยคแว่วๆ เมื่อครู่ จึงรีบเอ่ยห้ามก่อนที่แพททริกสันจะต่อยคาเรนเทีย ที่เวลาเมาแล้วมักจะชอบปากเสีย
“เอางี้แล้วกันครับ น้องพิมคะชนแก้วกับพี่คาเรนหน่อยแล้วกัน แล้วถ้าพี่คาเรนอยากจะคุยหรือทำความรู้จักกับน้องพิมละก็ ไม่มีปัญหาครับ แต่ต้องเชิญไปที่โต๊ะนู้นนะครับ เพราะพ่อของผมรอทำความรู้จักกับผู้ชายทุกคนที่อยากจะเป็นเขยคนเล็กของตระกูลอยู่” ออร์แลนโด้เอ่ย พลางหยิบแก้วส่งให้พิมพลอยชนกับอีกฝ่าย เพื่อจะได้จบปัญหาซะที
พิมพลอยพยักหน้าน้อยๆ ก่อนจะหยิบแก้วจากออร์แลนโด้ขึ้นมาชนกับอีกฝ่าย “สวัสดีค่ะพี่คาเรน ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
“สวัสดีจ้ะ น้องพิมอายุเท่าไหร่แล้วคะตอนนี้” คนที่กำลังเดือดรีบปรับสีหน้าอ่อนลงทันทีทันใด
“21 ค่ะ” พิมพลอยตอบพร้อมกับยิ้มบางๆ ส่งให้อีกฝ่ายอย่างมีมารยาท
“นี่น้องสาวกาฝากของพี่แพททริกเหรอคะ”ลูเซียน่าถามอย่างสงสัย
“ซีน่า! กรุณาใช้คำพูดดีๆ ให้เหมือนหน้าตาหน่อย ใครมาได้ยินเข้า เขาจะคิดว่าเธอขาดการอบรม” ออร์แลนโด้ที่ขึ้นชื่อเรื่องความเย็นชาและไม่สนโลก ต่อว่าสาวเจ้าอย่างไม่ไว้หน้า
“พี่แพททริกคะ!” ลูเซียน่าถึงกับหน้าตึงขึ้นมาทันใด รีบเข้าไปกอดแขนของชายหนุ่มเพื่อออดอ้อนขอความเห็นใจ
แพททริกสันหันมองลูเซียน่าแวบหนึ่งก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์ “ปล่อย!”
หญิงสาวทำหน้าเหวอ ยอมปล่อยแขนของอีกฝ่ายแต่โดยดี แต่ก็ไม่วายหันไปใช้สายตาจิกกัดผู้หญิงตัวต้นเหตุอย่างรู้สึกเกลียดชัง
“เอางี้นะครับทุกคน ใครอยากจะถามจะคุยเรื่องของน้องพิม เชิญตามมาที่โต๊ะครับ เชิญนะครับพี่คาเรน” เจคอปเอ่ยยิ้มๆ พิมพลอยหันไปยิ้มให้เจคอปอย่างรู้สึกขอบคุณ เพราะตอนนี้เธอไม่อยากจะยืนอยู่ตรงนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว
“เดี๋ยวพี่จะตามไปนะครับน้องพิม!” คาเรนเทียตะโกนตามหลังสาวเจ้าที่เดินออกไป
“ฉันว่าเราดื่มฉลองกันเถอะ นานๆ จะได้เจอกันที” แดเนียลเอ่ยขึ้นอย่างพยายามคลี่คลายสถานการณ์
“ก็ได้! มาดวลเหล้ากันหน่อยดีไหม?” แพททริกสันเอ่ยท้าทาย
“จัดมาได้เลย! เสนอของรางวัลมาด้วยสิแพททริก” คาเรนเทียยิ้มยั่ว
“ถ้าแกชนะ แกจะเอาอะไรล่ะคาเรน!” แพททริกสันถามกลับ
“ถ้าฉันชนะ ฉันจะออกเดตกับน้องสาวของแก!” คาเรนเทียขยับเข้าไปกระซิบบอกให้ได้ยินกันแค่สองคน แพททริกสันกำหมัดแน่น แล้วจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาดุดัน
“แต่ถ้าแกแพ้ แกต้องเลิกยุ่งกับน้องพิม และห้ามเข้าใกล้เธออีกเด็ดขาด!”
“ได้ตามนี้!” คาเรนเทียเอ่ยพลางส่งมือไปจับ เพื่อทำสัญญาลูกผู้ชาย
“เอาเตกีล่ามา” แพททริกสันหันไปสั่งเด็กรับใช้ที่อยู่ใกล้ๆ ก่อนจะยกมือขึ้นจับกับอีกฝ่ายเพื่อตอบรับข้อตกลง
ห้านาทีต่อมา...
เตกีล่าราวห้าสิบช็อตก็ถูกยกมาเรียงเอาไว้จนเต็มโต๊ะ พร้อมกับเลม่อนผ่าซีกและเกลือ เพื่อนๆ ในงานต่างพากันมาล้อมวงดูสองหนุ่มกันอย่างตื่นเต้น ว่าใครจะชนะ แดเนียลแอบถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก กลัวว่าแพททริกสันและคาเรนเทียจะแตกคอกันก่อนที่จะได้ร่วมหุ้นสร้างกาสิโนบนเกาะ ด้านคาเรนเทียนั้นเป็นบุตรชายคนเดียวของนายพลวีเซ่น ที่มีอิทธิพลอันดับต้นๆ ของอิตาลี และคาเรนเทียยังเป็นหนึ่งในสมาชิกของฟีนิกซ์ ที่คบหากันมานาน โดยภาพรวมแล้วอีกฝ่ายก็ถือว่าเป็นคนที่จริงใจ กล้าได้กล้าเสีย และเป็นคนที่ยึดมั่นในคำพูด ที่สำคัญ! ตั้งแต่รู้จักกันมา ตนยังไม่เคยเห็นอีกฝ่ายเอ่ยปากจีบสาวที่ไหนมาก่อน แต่กลับขอจีบพิมพลอยตรงๆ ด้วยสีหน้าที่ไม่ได้ล้อเล่น จนทำให้แพททริกสันถึงกับหลุดแสดงอาการหึงหวงออกมาเมื่อครู่!
- ผู้เขียน
