INTRO
1161 คำ
บ้านของใบหม่อน
เพล้ง!!
"หิว!!ไปหาอะไรมาให้กินสิวะ?!" ฉันเดินก้าวเข้าบ้านยังไม่ทันได้ถอดเท้ารองขวดเหล้าของพ่อก็ลอยมากระแทกขอบประตูจนแตกและตามมาด้วยเสียงโวยวาย
"เมื่อเช้าหม่อนก็ทำไว้ให้แล้วนิ..."
"แค่นั้นมันจะไปพอแดกอะไรวะน้องชายแกแดกคนเดียวก็หมดแล้วเว้ย!!เลิกพูดมากและไปทำกับข้าวกูหิว!!" พ่อฉันพูดก่อนจะกระดกเหล้าต่อไป
"ไม่มีหรอก...วันนี้ไม่ได้เงิน" ฉันบอกกับพ่อและเดินผ่านเขาไปเพื่อจะเข้าห้องของตัวเอง
"มึงว่าไงไอ้หม่อน?"
"ตามที่ได้ยิน"
"ออกไปทำงานตั้งแต่เช้า!!กลับมาดึกดื่นแต่บอกว่าไม่ได้เงินเนี่ยนะมึงหลอกกู!!มึงคิดว่ากูโง่เหรอวะไอ้หม่อน!!อีลูกสารเลวเอ๊ย!!!" หมับ! พ่อเดินมาข้างหลังของฉันก่อนจะกระชากหัวฉันอย่างแรง
"โอ๊ยยย!!มันเจ็บนะพ่อ!!" ฉันพยายามแกะมือของพ่อออกแต่ว่าพ่อแรงเยอะมาก
"มึงอยากดื้อกับกูทำไมฮะ?! กูบอกว่าหิวก็ไปทำกับข้าวให้แดก!!!" โครม!! พ่อเหวี่ยงตัวฉันกระเด็นไปกระแทกกับโต๊ะวางของหล่นกระจาย
"ขะเข้าใจแล้ว!" สุดท้ายฉันก็ต้องยอมไม่อย่างนั้นฉันไม่รอดแน่
"ก็แค่นั้นมึงจะเล่นตัวทำห่าอะไรวะ?!" พ่อฉันพูดแค่นั้นก่อนจะกินเหล้าต่อ
ครอบครัวของฉันก็แบบนี้แหละ...พ่อที่ติดเหล้าและน้องชายที่ติดยา เล่นการพนันทั้งพ่อและน้องชายเรียกได้ว่าสิ่งไหนไม่ดีพ่อและน้องฉันทำหมด...ส่วนฉันก็ทำงานงก ๆ เพื่อส่งตัวเองให้ได้เรียนเงินที่เอามาจากพายุก็หมดแล้วด้วยเพราะเอาไปประกันตัวน้องชายที่มีเรื่องจนโดนจับ เหอะ! ชีวิตบัดซบสิ้นดี...และถ้าถามว่าทำไมไม่ออกไปจากที่นี้?
งั้นฉันขอถามกลับ...ว่าถ้าออกไปแล้วฉันจะไปที่ไหนเงินก็ไม่มี อยู่ที่นี่อย่างน้อยก็จ่ายก็แค่ค่าน้ำ ค่าไฟเพราะบ้านเป็นของพ่อเองแม้ว่ามันจะไม่ได้ใหญ่แต่ก็พออยู่ได้สำหรับสามคน...แต่ถ้าฉันมีโอกาสเมื่อไหร่ฉันก็อาจจะออกไปโดยไม่หันมากลับมาอีกเลย
"ไอ้หม่อน!!ทำยังวะเหม่อห่าอะไรอยู่ได้?"
"มันไม่มีกับข้าว..." ฉันเปิดตู้เย็นดูก็พบกับความว่างเปล่าอย่าบอกนะว่าเบลล์มันกินหมดเลยน่ะ??
"ไอ้ลูกเลวเอ๊ยมันเอาเพื่อนมาแดกอีกแล้วมั้ง?!" พ่อโวยวายที่เบลล์มันน่าจะพาเพื่อนมากินของจนหมด
"งั้นหม่อนเข้าห้องก่อน..."
"งั้นมึงก็ออกไปซื้อให้กูแดกสิ และอย่าบอกว่าไม่มีเงินนะเพราะกูรู้ว่ามึงมี!!อย่าตอแหลกับกูถ้าไม่อยากโดนฟาดด้วยขวดเหล้า!" พ่อขู่ฉันและแน่นอนว่าฉันไม่มีทางเลือกต้องออกไปซื้อกับข้าวให้พ่อแม้ว่ามันจะดึกมากแล้วก็ตาม
"รอแปบ" ฉันพูดจบก็ออกจากบ้านเพื่อหาซื้อกับข้าวมาให้พ่อ
สภาพฉันแบบนี้จะไปคบกับใครได้ เหอะ!!
ร้านก๋วยเตี๋ยว
"เอาเส้นหมี่น้ำใสถุงนึงค่ะ" ฉันสั่งก๋วยเตี๋ยวหน้าปากซอยให้พ่อก่อนสายตาจะมองเห็นว่าเบลล์มันกำลังเดินมากับเพื่อนมัน ฉันเลยทำเป็นไม่ได้สนใจเพื่อให้มันผ่านไปมันเห็นเดี๋ยวขอเงินอีก
"เฮ้ย! มึงชื่อไอ้เบลล์เหรอวะ?" และก็มีนักเลงกลุ่มนึงเข้าไปหาเรื่องเบลล์
"เออ! กูเองแหละมีปัญหาอะไรวะ?"
"มันจะตีกันไหมเนี่ยยยย?" ป้าร้านก๋วยเตี๋ยวพูดอย่างกลัว ๆ ฉันเลยมองด้วยสายตาเย็นชาบางทีถ้ามันโดนแทงตายไปซะก็น่าจะดี
"มึงเอากับเมียกูเหรอวะ?" แต่มันก็...น้องชายฉันนิเนอะ
"เมียมึงคนไหนวะ...กูเอาหมดแหละใครมาร่านใส่กูอะ!!" เบลล์ตอบกลับไป
"ไอ้สัส!!" ปึก!! เบลล์โดนถีบที่ยอดอกเพื่อนของมันรับเอาไว้ก่อนจะเริ่มปะทะกันฉันเห็นท่าไม่ดีเลยต้องเข้าไปห้าม เพราะฉันไม่มีเงินไปประกันตัวมันอีกแล้ว...
"เบลล์!!" ฉันตะโกนชื่อมันออกไป กึก! ทุกคนหยุดชะงักไป
"พี่...กลับบ้านไปอย่าเสือกเรื่องของวัยรุ่นเถอะวะ!!" มันไล่ฉัน
"ถ้าแกโดนจับพี่ไม่ไปประกันตัวแล้วนะเพราะงั้น...หยุดอย่ามีเรื่อง...อย่าสร้างปัญหา" ฉันบอกกับน้องชายตัวเอง
"พี่สาวมันเหรอ...สวยนี้หว่า...ไหน ๆ มึงก็เอาเมียกูงั้นกูขอเอาพี่มึงได้ป่ะไอ้เบลล์?!" เฮ้ออ! ที่นี่มันสลัมจะมีคนแบบนี้ฉันก็ไม่แปลกใจหรอกนะ....
"ไอ้เหี้ยนั่นพี่กู!!" พลั๊ว!! เบลล์มันใจร้อนและไม่ยอมคนเลยพุ่งเข้าหาผู้ชายคนนั้นและหลังจากนั้นก็เกิดการตะลุมบอลกันใหญ่เลย
"กระทืบมัน!!"
"มาดิวะไอ้สัสสสสส!!" ตับตุบ!!พลั๊ว!!อึก! ป้าบบบ!!
"เฮ้อ!" ฉันทำได้แค่มองและถอนหายใจเท่านั้น
หมับ! ฉันหันเจอถังน้ำอะไรบางอย่างไม่รู้ฉันไม่รอช้าหยิบมันขึ้นมาและสาดเข้าไปในกลุ่มนั้นทันที ฉันไม่อยากให้เบลล์โดนจับเพราะฉันไม่มีเงิน
ซ่าาาาาาาา~~
"เฮ้ยยยยย!!"
"เหี้ยยยยย!!!!"
"น้ำอะไรวะโคตรเน่าเลย อี้!!"
"น้ำขี้น่ะจะเอาไปรดน้ำต้นไม้!!" ป้าร้านก๋วยเตี๊ยวเป็นคนเฉลยน้ำวิเศษนั่น
"กลับบ้านเบลล์" ฉันพูดเสียงเรียบก่อนจะจ่ายเงินค่าก๋วยเตี๊ยวและเดินนำมันออกมาฉันไม่กลัวคนพวกนั้นหรอก...เพราะว่าฉันมีคนที่กลัวรออยู่แล้วไง
บ้านของใบหม่อน
"ช้า...กูรอแดกจนไส้จะขาดอยู่แล้ว!!" เพี๊ยะ! พ่อของฉันเดินเข้ามาและตบหน้าของฉันอย่างแรงเพราะว่าได้ก๋วยเตี๊ยวช้า
"โทษทีพอดีเบลล์มันมีเรื่องนิดหน่อย"
"อ้างละสิ...ไหนไอ้เบลล์น่ะมันไม่เห็นกลับมาด้วยเลย?" เพราะว่ามันแยกไปบ้านเพื่อนระหว่างทางแล้วนะสิ
"มันไปบ้านเพื่อนอะ ก๋วยเตี๊ยวกินแล้วก็นอนซะ" ฉันส่งถุงก๋วยเตี๊ยวให้
หมับ!!
"กูไม่แดกแล้ว!!" โพ๊ะ!! พ่อปาถุงก๋วยเตี๊ยวใส่ฉันทำให้น้ำซุปแตกลวกแขนของฉัน
"งั้นก็ไม่ต้องแดก!!!!!" ฉันตะโกนใส่หน้าก่อนจะเดินสับขาเพื่อรีบเข้าห้องของตัวเอง
"อีใบหม่อน!!!!!"
ปัง!! ฉันปิดประตูและล็อกก่อนจะดันตู้เสื้อผ้าปิดไว้อีกทีเพราะมันเคยมีกรณีพ่อพังประตูเข้ามาและทำร้ายฉันจนสลบ
"เฮ้อออ ๆ ฉันอยากออกไป...อยากออกไปจากที่นี่ กรี๊ดดดดด!!!!!" ฉันกรี๊ดเพื่อระบายอารมณ์ออกมา
- ผู้เขียน
