เขาช้อนท่อนขาทั้งสองข้างพักไว้ตรงข้อศอก จัดการแทรกตัวตนเข้าภายในความอ่อนนุ่มแสนชุ่มฉ่ำจากน้ำมือของเขาเอง แย้มในตอนนี้แทบจะอ่อนเปลี้ยไปทั้งตัว จะจับพลิกทำอะไรก็ไม่ปฏิเสธแม้แต่น้อย เตชัสเริ่มขยับช้า ๆ และเริ่มเพิ่มความรุนแรงขึ้น ไม่ช้าสองมือของแย้มก็โอบกอดรอบคอของเตชัสแล้วพากันเดินทางบุกป่าฝ่าดงสู่สรวงสวรรค์อันเรืองรอง
“เห็นไหมไม่นานเลย” คนเสร็จสมอารมณ์หมายพลิกตัวลงแล้วลุกขึ้นจากเตียงนอนไป
“ไม่นานอะไรกันคะ ตั้งครึ่งชั่วโมง” แย้มมองนาฬิกาตรงหัวเตียงเขาแล้วก็นึกกลัวคนอื่นรู้ เห็นเขาเดินเอาบางอย่างออกจากตัวแล้วทิ้งลงถังขยะ แล้วกลับมาทิ้งตัวลงนอนที่เดิมต่อความกังวลก่อเกิดขึ้นในใจของหญิงสาว ปกติแล้วป้าของเธอจะเป็นคนขึ้นมาเก็บห้องของเตชัสในตอนเช้า ถ้าเกิดเห็นเจ้าสิ่งนี้ป้าของเธออาจสงสัยได้
“ถ้ามีคนถามก็บอกไปสิว่าฉันใช้ให้ล้างห้องน้ำต่อ ก็แค่นี้จะไปยากอะไร” เตชัสยังคง
