คริษฐ์ไม่รู้จะจัดการเรื่องนี้อย่างไรดี น้องชายของเขาก็อายุไม่ใช่น้อย ๆ จะไปเจ้ากี้เจ้าการก็ไม่ได้ แต่ถ้าบอกมารดาก็จะกลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต ดีไม่ดีแย้มเองอาจจะเดือดร้อนหนักกว่าใครเพื่อน เขาจึงเลือกที่จะปิดปากเรื่องนี้เอาไว้ หันหลังเดินเข้าบ้านตามน้องชายไป
“เป็นไงคริษฐ์เห็นป้าพุดบอกแม่ว่าคริษฐ์ไปหาหนูรุ้งที่บ้านตั้งนานสองนาน” นางพิมพ์พรทักลูกชายทันทีที่เห็นหน้า
“ครับก็แม่อยากให้ผมไปหาคู่หมั้นไม่ใช่เหรอครับ”
“ถ้าแม่ไม่บอกก็จะไม่ไปใช่ไหม คริษฐ์นะคริษฐ์ทำกับหนูรุ้งได้ลงคอ” นางพิมพ์พรค่อนขอดลูกชาย
“แม่ครับผมทำอะไร ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะครับรุ้งเองก็ไม่เห็นจะเดือดร้อนตรงไหน” เขาพูดแล้วตรงเข้าไปนั่งบนโซฟาเดียวกับมารดา
“มีอะไรหรือเปล่าลูกทำไมกลับมาแล้วหน้าเหมือนคนมีเรื่องหนักใจแบบนี้”
“ก็นิดหน่อยครับ”
“อะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็ปล่อยวางไปบ้างนะคริษฐ์ การงานของเรามั่นคงอยู่แล้วแม่อยากให้คริษฐ์คิดเรื่
