นิภานอนหายใจหอบเหนื่อย เขากำลังจูบซอกคอของเธอเลยลงไปถึงเนินอก เขาบอกไม่ชอบทำบางอย่าง เพราะรสชาติไม่ดี แต่ตอนนี้เขากำลังแตะจูบไปจนทั่วทั้งสองเต้า แต่ละเว้นยอดปลายสีสวยเอาไว้
“พี่ภูมิอย่านะคะ” หญิงสาวรีบแตะหัวไหล่เขา เพราะเขากำลังจะลากจูบของเขาลงต่ำจนเกินไป
ธาวิศเงยหน้าขึ้นมองคนห้ามแค่อึดใจหนึ่ง กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย แต้มจูบแอ่งสะดือตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
“พี่ภูมิ...”
ลมหายใจร้อนผะผ่าว กำลังกระจายไปตามบริเวณหน้าท้องแบนราบ และต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงเนินเนื้ออวบอูม ธาวิศเพิ่งจะได้เห็นชัดเต็มสองตาก็คราวนี้ เขาใช้ปากแตะแต้มรอยจูบ สำรวจอย่างถ้วนทั่วอย่างไม่รังเกียจ
“โอย พี่ภูมิอย่าทำแบบนี้ อ๊ะ...อื้อ” นิภายกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองแล้วบิดส่ายลำตัวไปมา
“อื้อ !” ปลายนิ้วแข็งแทรกเข้าสู่ภายในอย่างรวดเร็ว นิภาบิดตัวหนีไปมาแทบหายใจไม่ออก เขาขยับเข้าออกเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เธอก็ดิ้นทุรนทุราย ส่ายสะโพกหนีแรง
