วันรุ่งขึ้นคริษฐ์พามารดาไปพบนางอำไพตามที่บอกคู่หมั้นเอาไว้จริง ๆ รุ้งพรายเดินลงมาจากบนบ้านในสภาพที่ยุ่งเหยิงพอสมควร เพราะยังเช้าอยู่หญิงสาวไม่ทันได้ตั้งตัว ไม่คิดว่าคริษฐ์จะทำอย่างที่พูดเอาไว้เมื่อคืนจริง ๆ
“สวัสดีค่ะคุณป้าพิมพ์พี่คริษฐ์” หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้ทั้งคู่แบบมึนงง
“สวัสดีจ้ะหนูรุ้ง คริษฐ์ไม่ได้บอกน้องไว้ก่อนเหรอลูก ดูน้องเหมือนคนเพิ่งตื่นนอนเลยนะ” นางพิมพ์พรหันไปถามลูกชายหลังเห็นสภาพเหมือนคนงัวเงียตื่นของรุ้งพราย
“บอกแล้วครับ แต่รุ้งคงไม่คิดว่าผมจะมาจริง ๆ ถ้ายังไงแม่กับน้าอำไพคุยกันไปก่อนนะครับ ผมขอคุยกับรุ้งก่อน” คริษฐ์ขอตัวแล้วก็ลุกขึ้นยืน เดินไปดึงข้อมือของคู่หมั้นตัวแสบให้เดินตามเขาไปด้านนอก
“ปล่อยรุ้งนะคะพี่คริษฐ์จะมาลากรุ้งทำไมนี่” รุ้งพรายบิดข้อมือออกแต่ก็ถูกเขากระชับให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
“ก็ดูรุ้งสิ พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะพาแม่มาคุยเรื่องงานแต่ง แล้วนี่อะไรเสื้อยืดก
