chapter 12

1398 คำ

"พี่จากัวร์จะกลับเมื่อไหร่คะ" ฉันมองเขาตาแป่วอยูบนเตียงนอน ตอนนี้แต่งตัวเรียบร้อยหลังจากที่นอนสลบเหมือดอยู่เกือบ4ชั่วโมง พี่จากัวร์ในตอนนี้กำลังใส่เสื้อตัวใหม่อยู่ "เดี๋ยวก็กลับแล้ว อยากไปที่ไหนมั้ย" ฉันส่ายหน้าเบาๆ เอาจริงๆฉันรู้สึกปวดหัวมากแล้วก็ตาร้อนหมดเลยไม่รู้ว่าเป็นอะไร รู้แต่อยากนอนพัก อยากกลับไปนอน "งั้นก็กลับบ้าน ถ้าคุณพ่อคุณแม่ถามรู้ใช่มั้ยว่าจะต้องตอบว่าอะไร" ฉันพยักหน้าเบาๆ ก็ตอบตามที่พี่เขาบอกก่อนหน้านั้นว่าปวดหัว ไม่สบาย ส่วนเรื่องของเราสองคนนั้น "แล้วเรื่องของเรา" "ห้ามบอกใครค่ะ" ฉันพูดออกไปเสียงเบา ฉันเรียกร้องอะไรไม่ได้ก็ฉันยอมเขาเอง ฉันโง่ยอมให้เขากินง่ายๆโดยไม่ขัดขืนเขาทำแบบนี้มันก็สมควรแล้วไง จะเรียกร้องอะไรได้อีกเหรอ "อืม เข้าใจก็ดี ถ้าเธอทำตัวน่ารักๆ ฉันก็จะดีกับเธออย่างนี้ เอาเป็นว่าฉันจะดีกับเธอให้มากๆโอเคมั้ย" เขาเอ่ยออกมาแล้วยิ้มมุมปาก รอยยิ้มแบบนั้นฉัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม