ก่อนฟ้าสาง
พี่รองลืมตาตื่นขึ้นบนเตียงของน้องเล็ก โดยมีร่างนุ่มนิ่มนอนหนุนท่อนแขน ซุกหลับอยู่แนบอกอุ่น เขาค่อย ๆ ยกศีรษะนางวางลงกับหมอนแล้วลุกขึ้นมองไปอีกฟากของเตียงที่ว่างเปล่า ไม่มีอีกบุรุษที่เคยนอนอยู่ตรงนั้น
“ พี่ใหญ่คงกลับไปนอนที่กระโจม ”
เขาพึมพำบอกตัวเองก่อนจะก้มลงจูบหน้าผากนางแผ่วเบา เห็นทีเขาเองคงต้องกลับกระโจมของตนเช่นกัน เพราะอีกไม่นานคงจะมีเหล่าสาวใช้เข้ามาเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้น้องเล็กอาบน้ำและแช่ตัว คงไม่เป็นการดีแน่หากเขายังคงนอนอยู่บนเตียงนางเช่นนี้
“ ขอพี่ชื่นใจอีกสักทีนะน้องเล็ก ”
เขากระซิบแนบใบหูนางที่ยังหลับตาพริ้ม แล้วดึงผ้าห่มให้เลื่อนลงไปกองอยู่ปลายเตียง พี่รองเข้าไปนั่งคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาแล้วก้มลงไปดูดเลียสองพูเนื้ออวบอูมอย่างหิวกระหาย ปลายลิ้นสากพลิกพลิ้วระรัวใส่ติ่งกระสันที่เริ่มบวมเป่งชูชันขึ้นรับความกระสันซาบซ่าน
“ อื๊อ ” นางครางอืออา ทั้งที่ยังหลับพริ้
