คำพูดของคนโตกว่าทำเอาแสนดีถึงกับตกตะลึงด้วยความแปลกใจ เธอเคยคิดมาก่อนว่าตัวเองกับติณภพไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางเชื้อสาย แต่อาจเป็นเพราะในช่วงเวลานั้นเธอค่อนข้างเด็กมากๆ จึงจำความอะไรไม่ค่อยได้ กระทั่งมาวันนี้วันที่เขาเป็นคนพูดมันออกมาเอง
“จริงเหรอคะ? เรื่องที่อาติณไม่ได้เป็นอาแท้ๆ ของหนู”
“นี่เราจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ?”
“หนูจำได้ แต่ก็ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริง สรุปแล้ว...จริงๆ เหรอคะ” เด็กสาวยังคงตั้งคำถามอย่างไม่หยุดหย่อน เธอเพียงแค่อยากได้ความชัดเจน และไม่คิดเสียใจเพราะนั่นคือสิ่งที่เธอต้องการมาโดยตลอด เผื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างตนกับติณภพยังพอมีทางเป็นไปได้บ้าง...
“อืม...”
คำตอบเมื่อครู่ทำเอาดวงตาของเธอลุกวาว อยู่ๆ ก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก สีหน้าที่จากเคร่งเครียดก็เริ่มมีสีสันขึ้นมาโดยพลัน แสนดีไม่คิดเลยว่าสิ่งที่เคยคิดแล้วไม่กล้าถามใคร จะเป็นความจริงขึ้นมาได้
“แสนดี อาไม่ไหว
