จอมหันขวับไปทางประตู ซึ่งเขาเปิดทิ้งไว้ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าแผ่วเบาย่างมาตามทางเดิน หยุดลังเลแล้วพูดเสียงเบา
“ท่านอยู่ที่นี่หรือเปล่าเจ้าคะ?”
“อยู่” เขาตอบ เสียงติดจะห้วน “ต้องการอะไร?”
“ท่านต้องการให้ข้าเจ้าร้องเพลงให้ฟังทุกเย็นไม่ใช่หรือเจ้าคะ?”
“เข้ามา” เขาบอก แล้วนึกได้ว่าหล่อนมองไม่เห็น จึงลุกไปจูงหล่อนเข้ามาในห้อง บอกให้นั่งลงบนเก้าอี้ของเขา แต่พูดเสียงหวานใส นอบน้อมว่า “ขอยืนดีกว่าเจ้าค่ะ”
“ตามใจเจ้า”
“อยากฟังเพลงอะไรเจ้าคะ?”
“ตามใจเจ้า”
หล่อนลังเลครู่หนึ่งก็ร้องเพลงที่เขาได้ยินหล่อนร้องคืนวันงานเก็บเกี่ยวครั้งแรก
หล่อนประสานมือไว้แทบอก ศีรษะยกสูง นัยน์ตาหลับ เสียงอ่อนหวานนุ่มนวลกังวานไปทั่วห้อง
ณ. ที่หนึ่ง เหนือสายรุ้งสูงขึ้นไปเบื้องบน
มีดินแดนแห่งหนึ่ง ซึ่งฉันเคยได้ยินมา...
ในครั้งหนึ่งจากบทเพลงขับกล่อม
ที่แห่งหนึ่งเหนือสายรุ้ง, ท้องฟ้าเป็นสีน้ำเงิน
และความ
